2 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για τα Παραγωγικά Ζώα

Η 2 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα των παραγωγικών ζώων. Όλων αυτών των ζώων, που οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται και που υποφέρουν ίσως πιο πολύ απ’ όλα τα άλλα ζώα. Γιατί στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους τα ζώα αυτά βασανίζονται και υποφέρουν από την στιγμή που θα γεννηθούν μέχρι την στιγμή που θα πεθάνουν.
Για την πλειοψηφία των ανθρώπων το κρέας δεν σημαίνει τίποτε άλλο εκτός από φαγητό. Καθημερινά οι άνθρωποι σκοτώνουν εκατομμύρια ζώα για να τα καταναλώσουν ως τροφή. Το κρέας όμως κρύβει πόνο και βία.
Τα ζώα σήμερα εκτρέφονται με σκοπό την γρήγορη ανάπτυξή τους και την ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής τους.
Οι συνθήκες διαβίωσής τους στις μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες όλου του κόσμου, είναι απίστευτα ανθυγιεινές και βασανιστικές και δηλώνουν την πλήρη έλλειψη σεβασμού από τον άνθρωπο απέναντι σε άλλα είδη ζώων.
Τα ζώα έχουν τρομερά προβλήματα υγείας, καθώς υποφέρουν από αρρώστιες λόγω έλλειψης άσκησης, συνωστισμού, των άθλιων συνθηκών υγιεινής, λόγω τραυματισμών, μολύνσεων κ.α. Πολλά ζώα τυφλώνονται, λόγω έλλειψης φωτός και παθαίνουν εξαρθρώσεις από την χαλάρωση των αρθρώσεων λόγω της ακινητοποίησης.
Οι κότες ζουν σε κλωβοστοιχίες έχοντας στην διάθεσή τους λιγότερο χώρο από το εξώφυλλο ενός περιοδικού. Τα θηλυκά γουρούνια που εγκυμονούν, περνούν την περίοδο της εγκυμοσύνης σε ένα χώρο με 65 εκατοστά πλάτος.
Τα ζώα υποφέρουν από μεγάλη ψυχική αναστάτωση που προκαλείται από την στέρηση των νεογέννητων από την μητέρα, την συγκατοίκηση σε πολύ μικρό χώρο και τον εξαναγκασμό σε πλήρη ακινησία.
Για να μπορούμε εμείς να έχουμε το γάλα, το τυρί και το γιαούρτι μας οι μητέρες αγελάδες στερούνται τα μωρά τους 24-48 ώρες μετά τη γέννηση τους (στην φύση θα θηλάζανε και θα ζούσανε μαζί με τα μωρά τους για τουλάχιστον 6-8 μήνες). Κλαίνε και βελάζουν για τα μωρά τους. Το ίδιο και τα μωρά για εκείνες. Είναι αναγκασμένες να είναι συνέχεια και αφύσικα έγκυες για να μπορούν να παράγουν συνέχεια γάλα. Ζούνε σε επιβαλλόμενη ακινησία, συνδεδεμένες συνέχεια με ηλεκτρικές μηχανές αρμέγματος.
Οι στερεοτυπικές συμπεριφορές των ζώων που προκαλούνται από τον εγκλεισμό τους σε περιορισμένους χώρους, αντιμετωπίζονται με το κόψιμο των ουρών και των δοντιών χωρίς χρήση αναισθητικών. Τα αρσενικά ζώα ευνουχίζονται σε νεαρή ηλικία χωρίς αναισθητικό και τα κέρατά τους κόβονται για να μην προκληθούν τραυματισμοί σε άλλα ζώα. Στα νεογέννητα κοτόπουλα καίγονται ή κόβονται οι άκρες των ράμφων τους για να μην αυτοτραυματίζονται ή τσιμπούν τα άλλα κοτόπουλα λόγω του συνωστισμού τους. Το ράμφος έχει απολήξεις νεύρων και η διαδικασία αυτή τους προκαλεί μεγάλο πόνο.
Για να μπορούνε τα ζώα να επιβιώσουν έστω και για λίγο σε αυτές τις άθλιες συνθήκες, τους χορηγούνται μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών και άλλων φαρμάκων, μαζί με ορμόνες και αφύσικες τροφές για να επιταχύνουν αφύσικα την ανάπτυξη τους και να προσθέσουνε βάρος στα σώματα τους αλλά και για να αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος. Και όλα αυτά εμείς οι άνθρωποι τα τρώμε.
Στα σφαγεία αρκετά από τα ζώα γδέρνονται, διαμελίζονται, ή ρίχνονται σε ζεματιστό νερό για να αφαιρεθεί το τρίχωμά τους ενώ είναι ακόμα ζωντανά.
Οι καταναλωτές δεν έχουν ιδέα για την βαναυσότητα που υποστηρίζουν όταν αγοράζουν κρέας. Πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι η κατανάλωση κρέατος και άλλων ζωικών προϊόντων (συμπεριλαμβανομένων των ψαριών και γαλακτοκομικών προϊόντων), έχει μια τεράστια επίδραση στην καταστροφή του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, όχι μόνο στη δική τους χώρα αλλά και σε άλλες ηπείρους. Η εκτροφή ζώων είναι μεγάλη απώλεια πόρων σε έναν πολύ επιβαρυμένο κόσμο.
Σύγχρονες επιστημονικές μελέτες ενοχοποιούν το κρέας και τα γαλακτοκομικά για καρδιοπάθειες, πολλές μορφές καρκίνου, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβήτη, οστεοπόρωση, αρρώστιες των νεφρών, αρθρίτιδα, και άλλες σοβαρές παθολογικές καταστάσεις που πλήττουν ολοένα και περισσότερους Έλληνες, κάθε χρόνο, σε ολοένα και νεότερες ηλικίες, αποδεκατίζοντας νέους σχετικά ανθρώπους.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, έφτασε στο σημείο να προβλέψει το 1991 τη σημερινή κρίση καρκίνου στο δυτικό κόσμο, ως αποτέλεσμα της πλούσιας σε κρέας και γαλακτοκομικά διατροφής!
Η μόνη αλήθεια είναι ότι τα ζώα αντιμετωπίζονται ως μηχανές παραγωγής κρέατος και γάλακτος κι όχι σαν αισθανόμενα όντα που νιώθουν τον πόνο όπως τον νιώθουμε και εμείς.
Επιστήμονες υποστηρίζουν και αποδεικνύουν ότι τα ζώα αισθάνονται, συναισθάνοναι και υποφέρουν ακριβώς όπως κι εμείς. Απολαμβάνουν την ζωή, το φαγητό και τον έρωτα, δυστυχούν και ευτυχούν ακριβώς όπως κι εμείς.
Μέτρα όπως η ελεύθερη βοσκή ή η εκτεταμένη κτηνοτροφία σε αντίθεση με την εντατική κτηνοτροφία, ο καλύτερες συνθήκες διαβίωσης των ζώων, τα μεγαλύτερα κλουβιά, ο περιορισμός της χρονικής διάρκειας των μετακινήσεων των ζώων που προορίζονται για σφαγή ή πάχυνση, οι καλύτερες συνθήκες στα σφαγεία, η αναισθητοποίηση των ζώων πριν από την σφαγή τους κλπ, θα συμβάλουν φυσικά στην ευζωία των ζώων. Αυτός όμως που θα φέρει την ουσιαστική διαφορά στη ζωή τους και την μείωση του τεράστιου αριθμού που σφάζονται κάθε χρόνο (πάνω από 50 δις θηλαστικά και πτηνά και αμέτρητοι αριθμοί ψαριών), δεν είναι οι καλύτερες συνθήκες, αλλά η μείωση της κατανάλωσης κρέατος και ζωικών προϊόντων. Η μείωση αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα το να μην έλθουν στην ζωή δισεκατομμύρια ζώα με μόνο σκοπό να υποστούν την εμπειρία της κόλασης που εμείς οι άνθρωποι τους προσφέρουμε.
Ο ανθρωποκεντρισμός και οι προκαταλήψεις μας έχουν αποξενώσει από την φύση. Μας έχουν διδάξει ότι τα ζώα είναι διαφορετικά από μας και δεν έχουν αξία παρά μόνο για να ικανοποιούν ανθρώπινες ανάγκες με συνέπεια την αποδοχή ενός τρόπου ζωής που απαιτεί τη θυσία αμέτρητων όντων. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε αποκομμένοι από την υπόλοιπη ζωή του πλανήτη, αλλά άλλο ένα είδος. Σε όλο τον κόσμο η στάση των ανθρώπων απέναντι στα ζώα έχει αρχίσει να αλλάζει. Όσο περισσότερα μαθαίνουμε για τα άλλα όντα του πλανήτη, τόσο περισσότερο αναγνωρίζουμε την αξία της ζωής σε όλες τις μορφές της και τον δικό μας ρόλο ως αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου
«Ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει και να είναι υγιής χωρίς να σκοτώνει ζώα για τροφή. Επομένως αν τρώει κρέας, συμμετέχει στην αφαίρεση της ζωής ενός ζώου, μερικώς για χάρη της όρεξής του. Και η πράξη αυτή είναι ανήθικη». Λέων Τολστόϋ


---
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΖΩΩΝ «Η ΕΛΠΙΔΑ»