Σφαγή Δελφινιών στην Ιαπωνία

Στην Ιαπωνία, ψαράδες περικυκλώνουν και σφαγιάζουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες δελφίνια και άλλες μικρές φαλαινες κάθε έτος.....

Στο μικρό ψαροχώρι Taiji, ολόκληρα κοπάδια δελφινιών οδηγούνται σε έναν κρυμμένο όρμο μετάαπό ένα παρατεταμένο κυνήγι. Με τα δελφίνια παγιδευμένα μέσα στον όρμο,οι ψαράδες προβαίνουν στην εν ψυχρώ δολοφονία τους , πετσοκόβωντας τους λαιμούς τους με μαχαίρια ή διαπερνώντας τα με λόγχες. Το νερό γίνεται κόκκινο με το αίμα τους, και ο αέρας γεμίζει με τις κραυγές τους. Αυτή η βάναυση σφαγή – η μεγαλύτερης κλίμακας θανάτωση δελφινιών στον κόσμο – συνεχίζεται για έξι μήνες κάθε έτους. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι ότι μέλη της διεθνούς βιομηχανίας επίδειξης δελφινιών εκμεταλλεύεται τη σφαγή τους για να συλλάβουν μερικά , προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουν σε προγράμματα επίδειξης σε συνθήκες αιχμαλωσίας.

Είναι συνήθης υπόθεση ότι , οι Ιαπωνες ψαράδες κυνηγούν τα δελφίνια για να παρέχουν σε μια μικρή μειονότητα συμπολιτών τους το κρέας τους. Αλλά σε αντίθεση με το ακριβό κρέας φαλαινών, το κρέας δελφινιών δεν θεωρείται μια λιχουδιά στην Ιαπωνία, και ο πραγματικός λόγος που οι Ιαπωνικές Αρχές χορηγούν άδειες για την δολοφονία τους δεν έχει καμία σχέση με τις διατροφικές παραδόσεις τους.. Έχει να κάνει με τον έλεγχο των παρασίτων! Όσο σοκαριστικό και να ακούγεται , κατά την άποψη ανώτερων κυβερνητικών υπαλλήλων ,μερικά ιαπωνικά δελφίνια θεωρούνται παράσιτα που πρέπει να ξεριζωθούν σε τεράστιους αριθμούς. Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης στο Δημαρχείο της Taiji , οι ψαράδες ομολόγησαν αυτό το γεγονός. “Δεν σκοτώνουμε τα δελφίνια πρώτιστα για το κρέας τους. Τα σκοτώνουμε ως μορφή ελέγχου παρασίτων, ” είπαν. Με άλλα λόγια, η δολοφονία του ανταγωνισμού είναι ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουν τα ψάρια του ωκεανού για τους εαυτούς τους.

Πιθανότατα προκειμένου να προωθηθεί το θέμα των διατροφικών παραδόσεων ακόμα περισσότερο, η Ιαπωνική Κυβέρνηση εισήγαγε πρόσφατα το πειραματικό προγράμμα σχολικού μεσημεριανού γεύματος με κρέας φαλαινών , παρά το γεγονός ότι το κρέας αυτό είναι μολυμένο με τον υδράργυρο και μη κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση. Η Ιαπωνική Κυβέρνηση και οι κυνηγοί δελφινιών δεν προειδοποιούν τους συμπολίτες τους για αυτόν τον κίνδυνο, αν και το κρέας δελφινιών πρέπει να χαρακτηριστεί ως τοξικό. Ένα μεγάλο μέρος του μολυσμένου κρέατος δελφινιών καταλήγει ως πλαστό κρέας φαλαινών στο Τόκιο και άλλες μεγαλουπόλεις.

Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι τα δελφίνια είναι ιδιαίτερα ευφυή και σύνθετα θαλάσσια θηλαστικά. Πώς είναι δυνατόν ο ” παρασιτικός έλεγχος ” στα δελφίνια να συνεχίζεται με τόσο λίγη αντίδραση από τους Ιάπωνες και τον εξωτερικό κόσμο; Η απάντηση είναι η μυστικότητα. Δεδομένου ότι ταξιδεψαμε αρχικά στην Ιαπωνία το 2003 για να τεκμηριώσουμε το κυνήγι δελφινιών και να το εκθέσουμε στον κόσμο, οι ψαράδες γίνονται όλο και περισσότερο παρανοϊκοί σε ότι αφορά τη φωτογράφιση και την κινηματογράφισή τους. Σήμερα, κρύβουν τη σφαγή των δελφινιών πίσω από οδοντωτά συρματοπλέγματα, σχοινιά και μουσαμάδες. Δολοφονώντας τα δελφίνια πριν από τα ξημερώματα, τοποθετούν φρουρές στην είσοδο του φονικού όρμου για να εξασφαλίσουν ότι κανένας δεν θα βεβαιώσει το λουτρό αίματος. Οι ψαράδες λένε ότι σκοτώνουν τα δελφίνια ” γρήγορα και με ” ανθρωπιστικό ” τρόπο. Αυτό είναι ένα ολοκληρωτικό ψέμα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να σκοτώσουν τα δελφίνια είναι τόσο άγριες, που μοιάζουν απίστευτες εκτός και άν κάποιος το δεί με τα ίδια του τα μάτια. Και άν δείς μία φορά τις εικόνες και ακούσεις τους ήχους των κραυγαζόντων δελφινιών δεν το ξεχνάς ποτέ. Οι ψαράδες ξέρουν ότι ο κόσμος θα εξαγριωθεί αν η αληθεια βγεί προς τα έξω. Και έτσι, καθοδηγημένοι από την κυβέρνησή τους, κρύβουν πίσω από φράσεις όπως ” διατροφική παράδοση” και ” συνήθεια” την αποκάλυψη της αλήθειας.

Μας είπαν ακόμη πως είναι υπερήφανοι για αυτό που κάνουν. Εάν μας είχαν πει ότι επίσης διασκεδάζουν με την δολοφονία των δελφινιών θα τους είχαμε πιστέψει. Τους έχουμε ακούσει να γελούν δυνατά συγχρόνως με την ρίψη καμακιών εναντίον των δελφινιών , ενώ τα αιχμαλωτίζουν δένοντας τις ουρές τους και σέρνωντάς τα στην ξηρά για να τα σφαγιάσουν στην συνέχεια. Εάν όντως ήταν υπερήφανοι για τις πράξεις τους γιατί πέρνουν τόσο ακραία μέτρα προστασίας τους και απόκρυψης της αλήθειας ? Γιατί κρύβουν την πραγματικότητα ακόμη και απο τους συμπολίτες τους ? Απαντούν : ” Δεν είναι δουλειά τους ” . Και όμως είναι δουλειά τους ! Οι υπόλοιποι Ιάπωνες πολίτες έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν για την σφαγή των δελφινιών. Έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν για το μολυσμένο με υδράργυρο κρέας τους , με το οποίο ταίζουν τα παιδιά τους.

Και ο υπόλοιπος κόσμος πρέπει να μάθει για αυτήν την απίστευτη αγριότητα και όλοι μαζί και ο καθε ένας χωριστά να κάνει ότι μπορεί για να σταματήσει. Το πιο πάνω άρθρο , μεταξύ άλλων περιέχεται στην Ιστοσελίδα http://www.savejapandolphins.org/ Συστήνουμε σε όσους έχουν περιβαλλοντική ευαισθησία και γνωρίζουν έστω και λίγα Αγγλικά να την επισκευθούν .


ΠΗΓΗ:wordpress.gr