Ομιλία του Γιώργου Καρασμάνη στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2012

Διαβάστε την τοποθέτηση του Βουλευτής ΝΔ Ν. Πέλλας

"…Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειλικρινώς πιστεύω ότι οι περισσότεροι εξ ημών σε αυτή την Αίθουσα αναρωτιόμαστε τι σόι Προϋπολογισμός είναι αυτός για τον οποίο συζητάμε. Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα.

Πρόκειται για έναν Προϋπολογισμό που έχει καταρτιστεί από την απελθούσα κυβέρνηση. Εμπεριέχει το περιβόητο μεσοπρόθεσμο, το πολυνομοσχέδιο και όλα τα σκληρά, άδικα και αντιλαϊκά μέτρα που αποφάσισε και ψήφισε ο κ. Παπανδρέου και το οικονομικό του επιτελείο.

Συνεπώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μόνη ουσιαστική συζήτηση που μπορούμε να κάνουμε είναι ένας απολογισμός της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου και η οποία μας οδήγησε στο σημερινό χάλι, δηλαδή μιας 2ετίας όχι απλώς χαμένης για την Ελλάδα, αλλά κυριολεκτικά καταστροφικής.

Τις συνέπειες αυτής της πολιτικής τις ζουν στο πετσί τους εκατομμύρια συμπατριώτες μας. Έχουν χάσει πια το λογαριασμό από τα χαράτσια που πληρώνουν, βιώνουν την πιο άγρια φορολόγηση που έζησαν ποτέ, μετρούν σε ένα εκατομμύριο και πλέον τους ανέργους, βλέπουν να αυξάνονται γεωμετρικά τα λουκέτα στα μαγαζιά, την αγορά να βουλιάζει. Και από αυτή την πολιτική περίμεναν –αν θέλει ο Θεός- αύξηση των εσόδων, με την κατανάλωση στον πάτο του πηγαδιού και με την απόδοση του ΦΠΑ σε αρνητικά επίπεδα ρεκόρ.

Ένα μόνο παράδειγμα θα αναφέρω:...

...Σε όλη τη χώρα και ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα, με τις αυξημένες ανάγκες λόγω καιρικών συνθηκών, η απόδοση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και ο ΦΠΑ επί των πωλήσεων του πετρελαίου έχουν κυριολεκτικά καταβαραθρωθεί. Γιατί; Διότι οι άνθρωποι στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν μπορούν να αντέξουν ούτε τη δαπάνη της θέρμανσης μεσούντος του χειμώνα.

Να ήταν μόνο αυτό; Όλη η πολιτική τους ήταν λάθος. Για παράδειγμα το ΕΣΠΑ που πηγαίνει με βήματα χελώνας. Η αξιοποίηση των 15.000.000.000, των 20.000.000.000 του συγκεκριμένου προγράμματος που έχει πολλαπλασιαστή τέσσερα ή πέντε, θα ήταν για την Ελλάδα 80.000.000.000 με 100.000.000.000 ευρώ. Μπήκε κανείς από τους κυρίους της απελθούσας κυβέρνησης στον κόπο να σκεφτεί απλά πόσοι άνθρωποι δεν θα έχαναν τη δουλειά τους, πόσες επιπλέον θέσεις εργασίας θα είχαν δημιουργηθεί, πόσο ΦΠΑ θα εισέπρατταν, πόσο φόρο εισοδήματος, πόσους γενικά φόρους θα εισέπραττε το Δημόσιο, πόσες εισφορές θα έμπαιναν στα ασφαλιστικά ταμεία και δεν θα χρειάζονταν αυτές οι ανάλγητες περικοπές μισθών και συντάξεων και τα παράνομα χαράτσια;

Ας αφήσουμε το ΕΣΠΑ κι ας πάμε στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Και αυτό το πετσόκοψαν. Και ήταν έγκλημα, διότι η περικοπή δαπανών σε αυτό το στρατηγικό τομέα ήταν αυτή που επιδείνωσε την ύφεση, δηλαδή το μέγιστο σήμερα πρόβλημα για την ελληνική οικονομία.

Μέσα σε όλη αυτή την πολιτική ανευθυνότητας και ανικανότητας είχαμε και την πρωτοφανή ολιγωρία στην προστασία του συναλλαγματικού πλούτου της χώρας.

Από τα τέλη του 2009 και μέχρι σήμερα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τις ελληνικές τράπεζες έφυγαν στις τράπεζες της Ελβετίας και ποιος ξέρει πού αλλού. Από τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν και που όλοι διαβάσαμε, μόνο μέσα στο πρώτο 10ημερο του Νοέμβρη, δηλαδή αμέσως μετά την απίστευτη γκάφα του τότε Πρωθυπουργού για το δημοψήφισμα, έκαναν φτερά πάνω από 10.000.000.000 ευρώ.

Αυτή ήταν η πολιτική τους, μία πολιτική αλλοπρόσαλλη, σε λάθος κατεύθυνση, που κατάφερε καίριο πλήγμα στην εθνική μας οικονομία.

Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων όταν τα πιο επίσημα κοινοτικά Όργανα αποκάλυψαν ότι το 2009 η νεοεκλεγείσα τότε κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου μαγείρεψε –δηλαδή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, χάλκευσε- τα πραγματικά στοιχεία, για να παρουσιάσει φουσκωμένο το έλλειμμα;

Τι να πούμε για έναν Πρωθυπουργό και μία κυβέρνηση που διεθνώς διέσυραν τη χώρα, την οποία παρουσίαζαν ως χώρα απατεώνων, διεφθαρμένων και μπαταξήδων;

Υπό αυτές τις συνθήκες είναι ποτέ δυνατόν να σταθεί –πολύ περισσότερο, να αναπτυχθεί- μία υγιής οικονομία; Η απάντηση είναι προφανής και τη γνωρίζουν πρώτοι και καλύτερα τα μεγάλα θύματα της πολιτικής που δημιούργησε αυτές τις συνθήκες: Οι μικρομεσαίοι, οι έμποροι, οι επιχειρηματίες, οι άνεργοι, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από αυτό τον Προϋπολογισμό θα έπρεπε να περιμένουν τουλάχιστον μία προσπάθεια ενίσχυσης της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της αλιείας. Είναι σε όλους μας γνωστό ότι ο πρωτογενής τομέας είναι από τους ελάχιστους στη χώρα μας που παράγει. Η καινούργια Κοινή Αγροτική Πολιτική δίνει έμφαση στον πρωτογενή τομέα.

Θα πρέπει, ακόμα, να λάβουμε υπόψη ότι οι τελευταίες μελέτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπογραμμίζουν την ανάγκη να αυξήσουμε κατά 70% μέχρι το 2050 την παραγωγή αγροτικών προϊόντων, για να μπορέσει να ζήσει ο πλανήτης μας.

Δεν θέλει πολύ φιλοσοφία για να αντιληφθούμε ότι για τη χώρα μας ανοίγεται μπροστά ένα λαμπρό μέλλον. Με μία προϋπόθεση όμως: Να συνειδητοποιήσουμε ότι ο συγκεκριμένος πρωτογενής τομέας είναι αυτός που μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην έξοδο της χώρας από την κρίση.

Βεβαίως, γι’ αυτό χρειάζονται επενδύσεις, τις οποίες, όμως, δυστυχώς, δεν βλέπουμε στον προς ψήφιση Προϋπολογισμό, αλλά ούτε στην ακολουθούμενη πολιτική του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Αντιθέτως, βλέπουμε περικοπές.

Για να μην σας κουράσω με αριθμούς και ποσοστά, θα αναφερθώ σε μόνο πέντε βασικές κατευθύνσεις από τον πίνακα 318 του Προϋπολογισμού: Μείωση των εθνικών ενισχύσεων προστατευτισμού και γεωργικών διαρθρώσεων. Μείωση των κοινοτικών ενισχύσεων. Περικοπή των κονδυλίων του ΟΓΑ. Μηδενική αύξηση της εθνικής συμμετοχής στα ευρωπαϊκά αγροτικά προγράμματα. Και το κυριότερο; Περιστολή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και στον αγροτικό τομέα.

Αυτός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ο Προϋπολογισμός σε ό,τι αφορά τον αγροτικό τομέα. Κι έρχεται ως συνέχεια στη δραματική κατάσταση την οποία βιώνει ο αγροτικός κόσμος την τελευταία 2ετία.
Τα σχέδια βελτίωσης είναι στον αέρα. Το αγροτικό ΤΕΜΠΜΕ ακόμα το περιμένουμε από το περασμένο καλοκαίρι. Που είναι η εξασφάλιση ρευστότητας σε έναν τομέα που την έχει άμεση ανάγκη;

Κρατάω στα χέρια μου το Πρόγραμμα Βελτίωσης,
Εκσυγχρονισμού και Μεταποίησης και Εμπορίας των Αγροτικών Προϊόντων. Και αυτό καρκινοβατεί, γιατί κανένας δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ίδια συμμετοχή στις δαπάνες του προγράμματος. Δεν υπάρχει ρευστότητα.

Από την άλλη, δεκάδες χιλιάδες παραγωγοί στο «περίμενε» για αποζημιώσεις ζημιών προπέρσινων, περσινών και φετινών. Είναι, όμως, υποχρεωμένοι να πληρώσουν εδώ και τώρα τα χαράτσια των εισφορών στον ΕΛΓΑ και μάλιστα παράνομα, χωρίς εξουσιοδοτήσεις από τις κοινοτικές ενισχύσεις.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήμουν εξ αυτών που στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην καταρρεύσασα κυβέρνηση Παπανδρέου είχα ζητήσει άμεσες εκλογές ως μόνη λύση εξόδου από τα σημερινά δραματικά αδιέξοδα.

Τότε δεν κατέστη δυνατόν και το κατανοώ. Επανέρχομαι σήμερα με την ίδια πρόταση, που είμαι βέβαιος ότι αποτελεί απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Και οι πολίτες και εμείς βιώνουμε μια πολιτεία σε κατάσταση παραλυσίας, ένα δημόσιο σε ύπνωση, ένα κράτος που υπολειτουργεί αν δεν έχει ξεχαρβαλωθεί τελείως. Δεν νοείται και δεν είναι πλέον ανεκτή παράταση ούτε ενός εικοσιτετραώρου πέρα της 19ης Φεβρουαρίου.

Όλα μπορούν να ολοκληρωθούν, αρκεί να υπάρχει ειλικρινής πολιτική βούληση. Ο λαός το απαιτεί. Οι συνθήκες το επιβάλλουν. Η χώρα το έχει ανάγκη. Έχει ανάγκη μια νέα κυβέρνηση ισχυρή, αυτοδύναμη, μια κυβέρνηση χωρίς δεκανίκια και εξαρτήσεις με πρόσωπα ικανά, καταξιωμένα, αποτελεσματικά που θα μπορέσουν να σηκώσουν το βαρύ φορτίο της ευθύνης, να κρατήσουν την Ελλάδα όρθια σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Θα το πω για άλλη μια φορά: Οι καιροί δεν θα μας περιμένουν".