Το έδωσε με κάθε επισημότητα το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αναφέροντας ότι με την απόφαση των ιταλικών δικαστηρίων παραβιάζεται η ασυλία της Γερμανίας |
Οι Έλληνες κέρδισαν τον πόλεμο, οι Γερμανοί τη (δικαστική) μάχη.
Όπως αυτή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που την Παρασκευή έδωσε άσυλο στις θηριωδίες των Ναζί και δικαίωσε τη Γερμανία στην υπόθεση της καταδίκης της, σε ιταλικό δικαστήριο.
Η Ιταλία παρέβη τις υποχρεώσεις της απέναντι στη Γερμανία, επιτρέποντας τη διεξαγωγή δικαστικών διαδικασιών με αντικείμενο την καταβολή αποζημιώσεων από το Βερολίνο προς τα θύματα ναζιστικών εγκλημάτων. Αυτή είναι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
«Το Δικαστήριο θεωρεί ότι η άρνηση των ιταλικών δικαστηρίων να αναγνωρίσουν την ασυλία συνιστά παράβαση των υποχρεώσεών τους απέναντι στο γερμανικό κράτος», ανακοίνωσε ο δικαστής Χισάσι Οουάντα, κατά την ανάγνωση της απόφασης σε δημόσια συνεδρίαση στο Μέγαρο της Ειρήνης στη Χάγη.
Το χρονικό του δικαστικού αγώνα
Ο δικαστικός αγώνας ξεκίνησε το 1995 από τον νομικό και πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Ιωάννη Σταμούλη, ο οποίος κατέθεσε αγωγή με την οποία οι κάτοικοι ζητούσαν αποζημιώσεις ύψους 60 εκατ. ευρώ για ηθική ικανοποίηση για τις θηριωδίες στο Δίστομο.
Το 1997 εκδίδεται η υπ’ αριθ 137/97 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, η οποία δικαιώνει τους Διστομίτες και επιδικάζει αποζημίωση για ψυχική οδύνη.
Το 2000 το γερμανικό δημόσιο ασκεί αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να δικάζεται σε ξένη χώρα για τα εγκλήματα που διέπραξε στο παρελθόν.
Εκδίδεται η υπ΄ αριθ. 11/2000 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως του γερμανικού δημοσίου.
Η Γερμανία αρνείται να καταβάλει τα ποσά που διά της ως άνω δικαστικής αποφάσεως οφείλει και έτσι ο Ιωάννης Σταμούλης προχωρά σε αναγκαστική εκτέλεση κατά των περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα.
Το γερμανικό δημόσιο ασκεί αμέσως ανακοπή (το 2002). Η ανακοπή γίνεται δεκτή από το ελληνικό δικαστήριο και ως εκ τούτου οι Διστομίτες δεν μπορούν να εισπράξουν τα χρήματά τους.
Το 2004 ο Ι. Σταμούλης επικαλείται τον Κανονισμό 44/2001 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δυνάμει του οποίου η ελληνική αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου της Λιβαδειάς μπορεί να κηρυχτεί εκτελεστή σε άλλο κράτος- μέλος της Ε.Ε.
Επιλέγει την Ιταλία προκειμένου να κινήσει αυτή τη διαδικασία και το Νοέμβριο του 2008 (μετά από τετράχρονο αγώνα και στην Ιταλία) κηρύσσεται εκτελεστή η απόφαση της Λιβαδειάς στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα.
Η Γερμανία προσφεύγει στη Χάγη θέτοντας το ερώτημα κατά πόσον η Ιταλία έπραξε νόμιμα αναγνωρίζοντας στους κατοίκους του Διστόμου το δικαίωμα να αποζημιωθούν από τα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας στην Ιταλία.
Οι Γερμανοί ζητούν να αναγνωριστεί το προνόμιο της ετεροδικίας σε δίκες που αφορούν αποζημιώσεις σε θύματα των ναζιστικών θηριωδιών στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
koproskyla.. anti na sxoliasete s auto to arthro,mono tis katinies sta dimotika kserete na sxoliazete.. kai anti na peite tin apopsi sas s auto to thema oloi to pernate etsi!! sas endiaferei mono ti tha peite gia ton pasoi kai ton zerzi!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήautoi eiste!!!
edw o kosmos kaigetai kai mou asxoleiste mono me tin deya almwpias!
ntropi !!!
ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ Ε.Ε., ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΟΠΡΙΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ(;)ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ.