Άρθρο της Θεοδώρας Τζάκρη - Σκέψεις για την Ανάπτυξη της Οικονομίας μας

"Η πολυπόθητη ανάπτυξη θα αποτελέσει και την ασπίδα μας για το κράτος πρόνοιας και την κοινωνική μας συνοχή"

Το κρισιμότερο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα την επόμενη δεκαετία αφορά στην οικονομία και ειδικά στην ανάπτυξη.

Τον τελευταίο χρόνο γίνεται πολύ συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα, ιδιαίτερα από την ΝΔ που έχει μονοπωλήσει την εν λόγω συζήτηση με λαϊκιστικό και ανεύθυνο τρόπο. Η αλήθεια είναι ότι οι εύκολες κουβέντες και οι ανεφάρμοστες ιδέες είναι ο βολικός δρόμος του λαϊκισμού, ο οποίος όμως ούτε το πρόβλημα της ανεργίας θα επιλύσει, ούτε της αύξησης των εισοδημάτων, ούτε εν τέλει θα οδηγήσει την ελληνική οικονομία στην ανάπτυξη. Η ΝΔ με απλά λόγια προτείνει την επιστροφή μας σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που ούτε βιώσιμο είναι, ούτε δύναται να εφαρμοστεί πλέον στο νέο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον. Προτείνει δηλαδή την επιστροφή σε ένα οικονομικό μοντέλο που επικεντρώνεται στην κατανάλωση με δανεικά και όχι στον εξορθολογισμό της παραγωγής και τη διεκδίκηση ενός νέου ρόλου στον παγκόσμιο καταμερισμό των έργων.

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι...

...η συμμετοχή μας στην ΟΝΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και μέσω αυτών των θεσμών στο παγκόσμιο περιβάλλον του ελεύθερου εμπορίου μας έχει ωφελήσει όσο τίποτα άλλο. Ωστόσο, σε αυτό το περιβάλλον υπάρχουν και προϋποθέσεις για να συμμετέχει κανείς ισότιμα και να μοιράζεται την ευημερία και τα οφέλη με τις υπόλοιπες οικονομίες που μετέχουν. Αυτές τις προϋποθέσεις η χώρα μας τις αμέλησε επιδεικτικά και ειδικά μετά τη συμμετοχή μας στην ΟΝΕ δεν λάβαμε κανένα από εκείνα τα αναγκαία μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς μας. Και λέγοντας ανταγωνιστικότητα δεν εννοώ φυσικά τη μείωση μισθών και συντάξεων. Οι εν λόγω νεοφιλελεύθερες πολιτικές μας επιβλήθηκαν από τις δεξιές κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, ακριβώς γιατί εμείς αποτύχαμε να ενισχύσουμε και να θωρακίσουμε την οικονομία μας απέναντι σε κάθε κίνδυνο. Στην αγκαλιά των νεοφιλελεύθερων πολιτικών μας οδήγησε βεβαίως η συστηματική και εν τέλει πλήρης αποβιομηχάνιση της χώρας μας, η διάλυση της αγροτικής παραγωγής και βέβαια η επιδεικτική αδιαφορία όλου του πολιτικού συστήματος να βελτιώσει τον κρατικό μηχανισμό.

Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως στην ίδια δυσμενή με εμάς θέση βρέθηκαν και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου και όχι μόνο. Από αυτήν την εξέλιξη μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι τα λάθη μας μεγεθύνθηκαν από τη συμμετοχή μας στο κοινό νόμισμα -όπως και των άλλων χωρών- και την αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζαμε έως σήμερα τα οικονομικά μας προβλήματα, με την υποτίμηση δηλαδή του νομίσματος. Είναι επίσης αλήθεια πως ενώ το κοινό νόμισμα σχεδιάστηκε ως ένα προσωρινό βήμα προς την πλήρη ευρωπαϊκή ενσωμάτωση, δεν προχώρησε περαιτέρω, με αποτέλεσμα τα οφέλη των πρώτων χρόνων να οδηγήσουν, σε συνδυασμό με την αναβλητικότητά μας να λάβουμε όλα τα αναγκαία μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς μας, σε ένα εκρηκτικό οικονομικό περιβάλλον, ήτοι, τεράστιο έλλειμμα, χρέος και υποπαραγωγικότητα.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στην ιστορία του προβλήματος και εμείς πρέπει να γράψουμε σήμερα το μέλλον της πατρίδας μας. Και το μέλλον δεν πρόκειται να γραφεί εάν μείνουμε προσκολλημένοι σε ένα παλιό μη λειτουργικό μοντέλο οικονομικής παραγωγής, ούτε βέβαια εάν γυρίσουμε στο εθνικό μας νόμισμα, κλείσουμε τα σύνορά μας στο διεθνές εμπόριο και οδηγηθούμε σε μια τριτοκοσμική οικονομική μιζέρια. Αντιθέτως, ο δρόμος της ανάπτυξης και της παραγωγής περνάει μέσα από το κοινό νόμισμα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και μέσα από μεταρρυθμίσεις που θα αυξήσουν την εγχώρια παραγωγή και θα προσελκύσουν νέες επενδύσεις. Η Ελλάδα έχει τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα που την καθιστούν εκ προοιμίου θελκτική για επενδύσεις σε πολλούς τομείς της βιομηχανίας, της ενέργειας, του τουρισμού και της γεωργίας, αρκεί να προχωρήσουμε στα αναγκαία βήματα που θα δημιουργήσουν ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον.

Ορισμένες βασικές μεταρρυθμίσεις στον τομέα των επενδύσεων και της αναμόρφωσης του κράτους που θα οδηγήσουν σε άμεσα αποτελέσματα στην οικονομική ανάπτυξη είναι μεταξύ άλλων και οι εξής:

1. Δραστική μείωση της γραφειοκρατίας που σχετίζεται με την επενδυτική δραστηριότητα, μέσω πλέγματος δράσεων, τόσο εξορθολογισμού υφιστάμενων διαδικασιών, όσο και δημιουργίας αποτελεσματικού συστήματος πληροφόρησης. Επακριβής προσδιορισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων.

2. Ενοποίηση λογιστικών και πληροφοριακών συστημάτων της κρατικής διοίκησης και κεντρικός τους έλεγχος.

3. Περαιτέρω εξορθολογισμός των απαιτουμένων δικαιολογητικών/ εγγράφων σε όλο το πλέγμα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

4. Εφαρμογή των πειθαρχικών κυρώσεων του υπαλληλικού κώδικα για τη μη συμμόρφωση των υπαλλήλων των αρμοδίων υπηρεσιών και φορέων με την υποχρέωσή τους για τήρηση των προθεσμιών ελέγχου, πληρότητας του φακέλου δικαιολογητικών και αναζήτησης διευκρινιστικών-συμπληρωματικών στοιχείων. Κατάργηση της δυνατότητας που παρέχεται πολλές φορές στις υπηρεσίες να ζητούν επιπλέον δικαιολογητικά πλέον των ρητά οριζομένων.

5. Διαμόρφωση ειδικής σελίδας στο διαδίκτυο από κάθε υπηρεσία που εκδίδει άδεια για επενδυτικούς σκοπούς με τυποποιημένο περιεχόμενο.

6. Δημιουργία σταθερού και διακριτού φορολογικού πλαισίου. Απλοποίηση των φορολογικών διατάξεων μέσω κωδικοποίησής τους.

7. Δημιουργία ευέλικτου και φιλικού προς τον επενδυτή θεσμικού πλαισίου για την απρόσκοπτη ανάπτυξη της επιχειρηματικής του δραστηριότητας.

8. Ολοκλήρωση του κτηματολογίου και θέσπιση χρήσεων γης σε όλη την χώρα. Περιοχές προτεραιότητας για ένταξη στο κτηματολόγιο θα πρέπει να είναι αυτές με επενδυτικό ενδιαφέρον και όχι μόνο οι αστικές περιοχές, όπως συμβαίνει σήμερα. Ολοκλήρωση επίσης του χωροταξικού σχεδιασμού για το σύνολο της χώρας.

9. Διαμόρφωση νόμου ταχείας αδειοδότησης και για επενδύσεις μικρότερου προϋπολογισμού (fast track ΙΙ), π.χ. για επενδύσεις 50 εκατ. και άνω.

10. Βελτίωση και επιτάχυνση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης σε επιχειρηματικά θέματα με συντόμευση του χρόνου εκδίκασης των υποθέσεων.

11. Εντατικοποίηση της ανάπτυξης των τεχνικών υποδομών, με εστίαση στις υποδομές που ευνοούν άμεσα τις επενδύσεις (π.χ. εκσυγχρονισμός/ επέκταση σιδηροδρομικού δικτύου, βελτίωση ποιότητας οδικών αξόνων Βορρά-Νότου, Ανατ.-Δύσης, εκσυγχρονισμός και μείωση κόστους χρήσης λιμένων, επέκταση δικτύου φυσικού αερίου, επέκταση ηλεκτρικού δικτύου για την απορρόφηση ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ). Επικαιροποίηση και ενεργοποίηση του Ν.2545/1997 για ίδρυση ΒΕΠΕ και ισχυρή ενθάρρυνση δημιουργίας νέων βιομηχανικών μονάδων σε αυτές.

Όλες οι παραπάνω προτάσεις μπορούν να αποτελέσουν ένα ισχυρό πλέγμα δράσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς μας, την ποιοτική και ποσοτική βελτίωση της παραγωγής και την προσέλκυση επενδύσεων. Η ευημερία της χώρας μας είναι εμφανές ότι θα διέλθει μέσα από τη βελτίωση της θέσης μας στον παγκόσμιο καταμερισμό των έργων, ο οποίος με τη σειρά του θα ενισχύσει την αγοραστική δύναμη των ελληνικών νοικοκυριών. Αυτός ο δρόμος είναι πλέον μονόδρομος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Είμαι σίγουρη πως όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε ξανά τη χώρα μας και να την θέσουμε σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας. Αυτή η πολυπόθητη ανάπτυξη θα αποτελέσει άλλωστε και την ασπίδα μας για το κράτος πρόνοιας και την κοινωνική μας συνοχή.