Σαν σήμερα... το ομορφότερο "παραμύθι" (ΒΙΝΤΕΟ)

Ήταν 4 Ιουλίου του 2004, όταν οι Έλληνες φίλαθλοι έζησαν την κορυφαία στιγμή του ποδοσφαίρου της χώρας

Ήταν η μέρα που η ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ με αρχηγό τον Θοδωρή Ζαγοράκη, επικράτησε της Πορτογαλίας, και το τρόπαιο σηκώθηκε ψηλά, στον ουρανό του "Ντα Λουζ" από ελληνικά χέρια.

Από τα χέρια εκείνων που πάλεψαν σκληρά στα γήπεδα της Πορτογαλίας, αποκλείοντας όλα τα φαβορί, και φτάνοντας στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, διέψευσαν όχι μόνο όλη την Ευρώπη, αλλά και τις... κακές γλώσσες από την ίδια μας τη χώρα.

Οκτώ χρόνια πριν, όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι αγκαλιασμένοι φώναζαν το σύνθημα που καθιερώθηκε ως το πιο γλυκό τραγούδι στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού:

"Σήκωσέ το, το τιμημένο, δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω".

Και πράγματι τελικά... Οι Έλληνες φίλαθλοι έδωσαν στους παίκτες την εντολή, και εκείνη έκαναν πράξη το πιο τρελό ποδοσφαιρικό όνειρο του κάθε φίλαθλου στη χώρα μας.

Νικώντας τη διοργανώτρια Πορτογαλία στον τελικό, έφτασαν στην κατάκτηση του τροπαίου, και η Ελλάδα έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία της, Πρωταθλήτρια Ευρώπης, με τον Ότο Ρεχάγκελ να καταξιώνεται και να παίρνει τον τίτλο του "θαυματουργού" τεχνικού, που έβγαλε εκτός τους ποδοσφαιρικούς νόμους, και με όπλο την ωμή λογική, έκανε ένα ολόκληρο έθνος, να κατακλύσει τους δρόμους της χώρας, πανηγυρίζοντας μία ανεπανάληπτη ποδοσφαιρική επιτυχία.

Το ταξίδι δεν είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς αφού οι δύο συνεχόμενες ήττες της Εθνικής από Ισπανία και Ουκρανία, προβλημάτισαν τους φιλάθλους για το τι θα επακολουθούσε.

Οι επιλογές του Ρεχάγκελ κρίθηκαν πολύ αυστηρά και σε βαθμό μεγάλο, ωστόσο ο Γερμανός τεχνικός δεν άλλαξε "ρότα", για να τους διαψεύσει όλους πολύ σύντομα.

Η πρόκριση στην τελική φάση του Euro εξασφαλίστηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της χώρας, και χωρίς να το ξέρουμε, είχαμε μπει ήδη στην τελική ευθεία για την κατάκτηση της κορυφής.

Αφού η Εθνική μας "κατασπάραξε" την Πορτογαλία στο πρώτο ματς, και στη συνέχεια "επιβίωσε" από τη μάχη με την Ισπανία, ήρθε η πιο γλυκιά ήττα στην ιστορία του αθλητισμού από τη Ρωσία, και το "χρυσό" γκολ του Ζήση Βρύζα στο 2-1 της 20ης Ιουνίου, ήταν αρκετό για να μας δώσει την πρόκριση για τα προημιτελικά, μέσω της διαφοράς τερμάτων.

Επόμενος αντίπαλος, το "θηρίο". Η Γαλλία του Ζινεντίν Ζιντάν. Η Εθνική μας ομάδα είχε αποστολή δύσκολη, που εκ πρώτης όψεως δεν φαινόταν ευφικτή.

Κι όμως. Αφού άντεξε στην πίεση των "τρικολόρ", η ομάδα του Ρεχάγκελ μαχόμενη ηρωικά στο γήπεδο, χάρη στην κεφαλιά-γκολ του Άγγελου Χαριστέα, έφτασε σε μία ανέλπιστη νίκη, που σηματοδοτούσε τη συμμετοχή της στα ημιτελικά, και πιστοποίησε το γεγονός πως θαύματα γίνονται.

Στην τελική τετράδα, η Τσεχία ήταν ο τελευταίος αντίπαλος πριν τον μεγάλο τελικό. Η Τσεχία του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης, Μίλαν Μπάρος, του θηριώδη Γιαν Κόλερ, του κατόχου της "Χρυσή Μπάλας" το 2003, Πάβελ Νέντβεντ.

Ακόμα κι αν οι Τσέχοι ήταν σπουδαίο σύνολο, και η Εθνική μας ήταν και πάλι το αουτσάιντερ, όλοι ξέραμε μέσα μας, πως αυτά τα "χρυσά" παιδιά, μπορούν να πετύχουν το οτιδήποτε.

Έτσι κι έγινε! Μπορεί να χρειάστηκε φτάσουμε στην παράταση αλλά ο στόχος επετεύχθη. Ο Τραϊανός Δέλλας με κεφαλιά νίκησε τον Τσεχ, η αναμέτρηση έλαβε τέλος, και κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που ήδη είχε συμβεί.

Η Ελλάδα βρισκόταν στον τελικό του Euro 2004. Ένα βήμα πριν την απόλυτη επιτυχία!

Το σήκωσαν...

Μία τέτοια πορεία θα μπορούσε να έχει μόνο ένα τέλος. Ένα μαγικό τέλος.

Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου επικράτησε της Πορτογαλίας με 1-0 με γκολ του Άγγελου Χαριστέα, και όλη η Ελλάδα πανηγύρισε μία επιτυχία που ανάλογη στο ποδόσφαιρο δεν μας έχει προσφέρει.

Μία ανεπανάληπτη επιτυχία που ήρθε για να επιβεβαιώσει ότι στην μπάλα δεν υπάρχουν αουτσάιντερ.

Ένας άθλος ο οποίος θα περάσει από γενιά σε γενιά σαν η πιο γλυκιά ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.

Ένα "θαύμα" το οποίο εκτός γηπέδου, αποδεικνύει πως όλα είναι πιθανά... Πως η Ελλάδα μπορεί να συνεχίσει να αντιστέκεται απέναντι στους αντιπάλους τους.

Από τους 23 πεισμωμένους Έλληνες στρατιώτες, και τον Γερμανό στρατηγό με τον βοηθό του.

Αντώνη, Γιούρκα, Στέλιο, Νίκο, Τραϊανέ, Άγγελε, Θοδωρή, Στέλιο, Βασίλη, Ντέμη, Κώστα, Φάνη, Τάκη, Ζήση, Παντελή, Γιώργο, Γιάννη, Μιχάλη, Γιώργο, Κώστα, Δημήτρη, Βασίλη, Ότο και Γιάννη... σας ευχαριστούμε πολύ!

www.woop.gr