Το ποίημα της εβδομάδας

Γράφει ο Τσαβδάρης Αθαν. Ευάγγελος

Όψεις γυναίκας!

Προοίμιο: Καθώς συλλογίζομαι τον Θεό να δημιουργεί με τρόπο μυστηριακό την Γυναίκα, η πολυπλοκότητα του μυστηρίου μου αφήνει μια γεύση αμφιθυμίας.

Μια αμφιθυμία παραλυτική με Νότιο άκρο της τον ενθουσιασμό και Βόρειο την Ματαίωση.

Καθώς αγαπήσουν σε αγνό έδαφος μετατρέπουν το μίσος σε αγάπη θερίζοντας την ελλειµµατική αυτοεκπλήρωση τους.

Σταγόνες βροχής καρφιτσωμένες στο παράθυρο ίσα ίσα που επιζούν περιμένοντας υπομονετικά ένα γυναικείο δάχτυλο να τις εξαφανίσει.

Ένα δάχτυλο που φέρει τους ξέφρενους καθωσπρεπισμούς της δύσης, διανθισμένους με την αρωματική λαγνεία της ειλικρινείας στην ανατολή!

Όσο αντιφατικά και αν σε αγγίζει τα ίδια συναισθήματα σου προκαλεί.

Από την γέννηση δημιουργούν ανατροφοδοτικές νεκραναστάσεις αυτό τις τρέφει.

Στο κέντρο πάντα ένα παιδί ζουν και τρέφονται από αυτό…

Το τρέφουν μ’ ένα ομφάλιο, σιαμαίο δεσμό Από την γέννηση του.

Υγ. Όψεις

Μοναξιά: Τα συναισθήματα και πάλι σήμερα τα έκρυψες κάτω από τα επιμελημένα μοντέρνα γυαλιά το δάκρυ διασκεδάζει τις εντυπώσεις γέρνει την ζυγαριά στο αβέβαιο.

Η ερασιτεχνική μορφή της απάθειας μοιάζει τόσο πρόχειρη προδίδοντας τον επικεκαλυμμένο συναισθηματικό σου κόσμο.

Το καταδικασμένο οιδιπόδειο: Διαχρονικό όπλο της γυναίκας στην υπαρκτή αφάνεια Συνεταιριστικά επιτελείται το σκηνικό απ’ την επίπλαστη σχέση του συμπλέγματος πηγάζουν τα άπαντα του ερωτισμού.

Όταν οι αλλότριοι γεύονται. Τα εξωτερικό περίβλημα της γυναίκας μια εσωτερική απόλαυση θα πηγάζει στα ενδότερα.

Απόλαυση χωρίς δολώματα μέσα στα κατώτερα ένστικτα.

Τσαβδάρης Αθαν. Ευάγγελος