 |
Γράφει ο Τσαβδαρης Αθαν. Ευάγγελος
|
Καλημέρες πεταμένες στα σκουπίδια.
Βραχνή φωνή σαν να βγαίνει θαρρείς από άλλο κόσμο σαν να ταξίδεψε θαρρείς μεστωμένες θάλασσες.
Πολύ αρμύρα, πληγές που ακόμα αιμορραγούν και δεν φαίνονται.
Υποσχέσεις που ακόμα υπόσχονται χωρίς αντίκρισμα βιώνεις ανόθευτα ρημάδια ρημαγμένα φταις για την εκδίκηση την νοητή που δεν διεκδίκησες.
Ένας φίλος στη γωνία υποσχέσεις να σου δίνει που δεν μπορεί να κρατήσει πληγές να κλείνει που δεν μπορεί να γιατρέψει αρώματα να σου βάζει που δεν θες να μυρίσεις.
Τώρα κλαίω, απρόσμενο κλάμα αλλοτινό πάτησες στα μέρη που πάτησα όμορφη φροντίδα στην ψυχή μου είσαι μαθημένη να δημιουργείς φυτώρια αγάπης σαν τον κεραυνό που αγκαλιάζει τον λαιμό σου μωσαϊκό αγάπης με φυλάει απ’ τα τραύματα.
Προχώρα έστω και αν είναι αργά! με πόνο αυθόρμητο και αυτή στο νου που προκαλεί την μαγεία.
Τσαβδαρης Αθαν. Ευάγγελος
πολλές διαδοχικές εικόνες σαν φωτογραφικό κολλάζ αναδεύονται μέσα στο ποίημα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγίζεις, σκιαγραφείς, χρωματίζεις
ΑπάντησηΔιαγραφήεμπεδώνεις, σχεδιάζεις αυθεντικές
λεκτικές εικόνες, μ' ένα ιδιαίτερα
όμορφο, θά' λεγα χαρισματικό τρόπο,
που όντως εντυπωσιάζει διότι έχεις
αυτή την ξεχωριστή δυνατότητα, ότι θέμα
περιγράφεις δίκαια το καθιστάς υπέροχο..!!
Με εκτίμηση
Μπεγλόπουλος Ευάγγελος του Δημητρίου
Αγαπητέ Βαγγέλη σε διαβάζω από καιρό, ομολογώ όμως ότι πράγματι
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαθέτεις το κάτι παραπάνω στον τρόπο που εκφράζεσαι, δεν είναι υπερβολή ότι διδάσκεις πολιτισμό, με μια εκπληκτική ικανότητα, δεξιότητα, που χειρίζεσαι τον λόγο έτσι όσο μόνον λίγοι μπορούν.
Σε συμβουλεύω να συνεχίσεις με τον ίδιο μαγευτικό τρόπο και
μεράκι, αυτή την δημιουργική και ελπιδοφόρο σου προσπάθεια, διότι το αξίζεις, νιώθοντας προσωπική ικανοποίηση εσύ ώς δημιουργός, αλλά όλο το αναγνωστικό κοινό που σε απολλαμβάνει.
mpabo baggelh,kai na mhn xexnas na agapas aytoys poy einai dipla soy poy se agapan kai se bohdane
ΑπάντησηΔιαγραφή