Αποκαλυπτική συνέντευξη του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή Πέτρου Πασσαλή στο Aridaia News

Διαβάστε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη

Το Aridaia News και ο Σταύρος Βαφειάδης συνάντησε τον Πέτρο Πασσαλή, ο οποίος μίλησε για όλα σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη που θα συζητηθεί.

Πρόκειται για παλαίμαχο ποδοσφαιριστή, ο οποίος έγινε πανελληνίως γνωστός χάρη στην επιτυχημένη συμμετοχή του στο ρόστερ του Εδεσσαϊκού και αγωνίστηκε αρχικά με τη φανέλα του Ολυμπιακού και στη συνέχεια με τη φανέλα του Άρη, οπότε και σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 2007.

Σήμερα υπεύθυνος προπονητής της δεύτερης Περιφέρειας και παρακολουθεί πολλούς αγώνες σε Πέλλα, Χαλκιδική, Κιλκίς, Σέρρες και Θεσσαλονίκη.

Διαβάστε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη:

Αρχικά θα ήθελα να μου πεις πως ξεκίνησες την ποδοσφαιρική σου καριέρα και ποια πορεία ακολούθησες.

«Ξεκίνησα από τον Σαμψών Γιαννιτσών. Ήμασταν μια παρέα παιδιών που μαζευτήκαμε από τον Φίλιππα Σαμψωνίδη. Δημιουργήσαμε μια ομάδα που αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της Γ’ ερασιτεχνικής αρχικά, ανεβήκαμε δύο κατηγορίες, έπαιξα μια χρονιά στην Α’ ερασιτεχνική και μετά πήρα μεταγραφή στον Εδεσσαϊκό. Εκεί κάθισα από το 1991 μέχρι το 1994, έπειτα κατέβηκα στην Αθήνα και αγωνίστηκα στον Ολυμπιακό μέχρι το 2001 και αμέσως μετά πήγα στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στον Άρη και έπαιξα μέχρι το 2007 οπότε και σταμάτησα να παίζω ποδόσφαιρο».

 

Αυτή τη στιγμή ποιες είναι οι αθλητικές σου δραστηριότητες;

«Αυτή τη στιγμή είμαι υπεύθυνος της δεύτερης Περιφέρειας, η οποία έχει δημιουργηθεί με βάση ένα πλάνο ανάπτυξης των μικρών εθνικών ομάδων, το οποίο το εισηγήθηκε ο κ. Σάντος και το δέχτηκε η ΕΠΟ. Συγκεκριμένα, χωρίστηκε η Ελλάδα σε 11 περιφέρειες, κάθε μία από αυτές έχει έναν υπεύθυνο που συντονίζει και παρακολουθεί τα παιχνίδια των μικτών ομάδων. Εγώ είμαι υπεύθυνος για τους Νομούς Πέλλας, Χαλκιδικής, Κιλκίς, Σερρών και Θεσσαλονίκης. Ουσιαστικά, αρμοδιότητά μου είναι να παρακολουθώ τα παιχνίδια των μικτών ομάδων, να αξιολογώ τα παιδιά, να φτιάχνω την Περιφερειακή ομάδα και στους παίδες και στους νέους. Τη φετινή χρονιά μιλάμε για παιδιά γεννημένα από το 1996 μέχρι και το 2000. Επίσης αρμοδιότητά μου είναι να κάνω τις αρχικές αξιολογήσεις των παιδιών, να στέλνω, μέσω μια βάσης δεδομένων που έχει δημιουργηθεί, στην ΕΠΟ τα παιδιά που θεωρώ ότι μπορούν να αγωνιστούν στην Εθνική ομάδα και από εκεί και πέρα να γίνεται η αξιολόγηση των παικτών στην Αθήνα από τον Βόκολο που είναι ο συντονιστής του εγχειρήματος σε κεντρική βάση και σιγά-σιγά να υπάρξει ένα καινούριο μοντέλο αξιολόγησης με βάση δεδομένων που κάθε πρόταση των προπονητών θα έχει από κάτω και την υπογραφή τους, για να εκλείψουν τα φαινόμενα της ευνοϊκής μεταχείρισης των παιδιών. Η προσπάθεια που γίνεται είναι πολύ σημαντική, γιατί ήταν κάτι που δεν υπήρχε στην Ελλάδα και όπως είναι λογικό δεν κρίνεται μόνο το παιδί από αυτή τη διαδικασία, αλλά κρινόμαστε και όλοι εμείς με βάση τις αξιολογήσεις που κάνουμε και το τι υλικό στέλνουμε στην Αθήνα».

Στην Πέλλα υπάρχουν ταλέντα που ξεχωρίζουν;

«Ταλέντα υπάρχουν παντού, σε όλους του Νομούς, σε όλες τις ηλικίες. Την φετινή αγωνιστική περίοδο υπάρχουν παιδιά που αγωνίζονται στις εθνικές ομάδες και φυσικά υπάρχουν και παιδιά που πήγαν στην Αθήνα όμως δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν. Η Πέλλα είναι ένας Νομός που βγάζει ποδοσφαιριστές, έχει μακρά παράδοση στο να δημιουργεί ποδοσφαιριστές και ελπίζω να συνεχιστεί αυτό».

 

Έχεις παρακολουθήσει πολλούς ερασιτεχνικούς αγώνες. Πως κρίνεις το επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Πέλλα;

«Παρακολουθώ αρκετά παιχνίδια κάθε βδομάδα. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές αξιόλογοι και μικροί σε ηλικία και πιο έμπειροι, που με την παρουσία τους δίνουν κάτι διαφορετικό στο ποδόσφαιρο. Γενικότερα αν το δούμε και σε επαγγελματικό επίπεδο, υπάρχει μία πτώση, η οποία έχει να κάνει με την έλλειψη χρημάτων που υπάρχει στην Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης και είναι φυσιολογικό να χτυπάει και το ποδόσφαιρο και γενικά τον αθλητισμό. Από το θέαμα που παρακολουθώ στα γήπεδα βλέπω και καλά παιχνίδια, βλέπω και κακά και μέτρια. Όταν παρακολουθείς ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να είναι συνέχεια η μπάλα πάνω-κάτω. Μου αρέσει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και θα συνεχίσω και να βλέπω παιχνίδια και να το παρακολουθώ στενά, γιατί το ποδόσφαιρο είναι η μεγάλη μου αγάπη, μέσα από αυτό δημιουργήθηκα και κατάφερα όσα έχω καταφέρει μέχρι σήμερα σαν άνθρωπος. Το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και θα είναι η μεγάλη μου αγάπη».

Τη βία στα γήπεδα, ακόμη και στα ερασιτεχνικά, πως την σχολιάζεις και ποιος ευθύνεται κατά τη γνώμη σου;

«Η ευθύνη βαραίνει όλους. Πάντα σε μία διένεξη, σε έναν καυγά μπορεί το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης να βρίσκεται στη μία πλευρά, όμως και η άλλη πλευρά δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Κάθε ένα περιστατικό πρέπει να εξετάζεται διαφορετικά. Είναι δύσκολη η κατάσταση που ζούμε σαν χώρα. Αυτό δημιουργεί θέματα τόσο στους φιλάθλους που πηγαίνουν να παρακολουθήσουν έναν αγώνα και είναι τρελαμένοι από ότι έχει συμβεί στη ζωή τους, όσο και στους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Όταν φοράς σορτσάκι είναι σα να γίνεσαι παιδί ξανά, αναβιώνεις την παιδική σου ηλικία μέσα στο γήπεδο. Και οι διαιτητές μπορεί κάποια στιγμή να μην είναι σε καλή ψυχολογική κατάσταση. Γενικά, το φαινόμενο της βίας είναι άσχημο όπου κι αν παρατηρείται. Το ποιος φταίει έχει τη μικρότερη σημασία, το σημαντικότερο όλων είναι να μην υπάρχουν τέτοια περιστατικά και να γίνουν προσπάθειες ώστε αυτά τα περιστατικά να εξαλείφουν τελείως, αν είναι δυνατόν».

 

Το όνομά σου ενεπλάκη πολλές φορές με τον Εδεσσαϊκό. Κάποια στιγμή ακούστηκες για τη θέση του προπονητή, ενώ κάποια άλλη για τη θέση του προέδρου. Τι ισχύει τελικά;

«Ο Εδεσσαϊκός είναι μία από τις μεγάλες μου αγάπες στον χώρο του ποδοσφαίρου. Μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω γνωστός σε πανελλήνιο επίπεδο, να αγωνιστώ αρχικά στη Β’ Εθνική και αργότερα στην Α’ Εθνική. Οι άνθρωποι που ήταν τότε στη διοίκηση και ειδικά ο Βαγγέλης Κωνσταντινίδης, πίστεψαν σε μένα και με κάνανε επαγγελματία, παρότι αγωνιζόμουν στην Α’ ερασιτεχνική. Οπότε, χρωστάω αρκετά στον Εδεσσαϊκό. Δέχτηκα κάποιες κρούσεις για να ασχοληθώ αρχικά σαν προπονητής, αργότερα σαν διοικητικός παράγοντας, όμως αυτή τη στιγμή δεν έχω πρόθεση να ασχοληθώ με τον Εδεσσαϊκό. Για το μέλλον κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα γιατί κανείς δεν ξέρει πως τα φέρνει η ζωή».

Την πορεία του Εδεσσαϊκού πως την κρίνεις;

«Ο Εδεσσαϊκός δεν ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα, είχε αρκετά άσχημα αποτελέσματα. Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει αρχίσει να επανακάμπτει. Πλέον μπορεί να προλάβει την τετράδα των πλέι όφ και βρίσκεται μέσα στο παιχνίδι για να μπορέσει να πάρει την τέταρτη προνομιούχο θέση που οδηγεί στα πλέι όφ. Υπάρχουν εννέα αγωνιστικές ακόμα, το έργο του είναι δύσκολο, αλλά θα δείξει η πορεία για το τι θα κάνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο».

Ανέφερες νωρίτερα ότι θα συνεχίσεις να παρακολουθείς στενά το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο γιατί είναι η μεγάλη σου αγάπη. Θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς ακόμη και διοικητικά με την ΕΠΣ Πέλλας;

«Αυτό δεν μπορώ να το πω από τώρα. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι μέχρι τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου θα είμαι στην περιφέρεια και από εκεί και πέρα κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει η ζωή».

Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι στη συζήτηση;

«Θα ήθελα να αναφερθώ στον τρόπο αξιολόγησης των παιδιών. Είναι κάτι που ελπίζω να συνεχιστεί για πολλά χρόνια. Όλοι οι περιφερειακοί προπονητές επιλέγουμε παιδιά μέσα από τα παιχνίδια των μικτών ομάδων. Η εντολή που έχουμε είναι αυτή. Αυτό σημαίνει ότι ένα παιδί που αγωνίζεται στη μικτή βρίσκεται στον προθάλαμο της Εθνικής ομάδας. Τα παιχνίδια των μικτών ομάδων τη φετινή αγωνιστική περίοδο έχουν ονομαστεί παιχνίδια προεπιλογής Εθνικών ομάδων. Δεν μπορώ εγώ να προτείνω στην Αθήνα έναν ποδοσφαιριστή που δεν αγωνίζεται στη μικτή. Γι’ αυτό, είναι πολύ σημαντικό οι καλοί ποδοσφαιριστές των ομάδων να αγωνίζονται στις μικτές».

 

Υπάρχει όμως αξιοκρατία στις μικτές ομάδες; Δηλαδή, μπαίνουν όντος οι καλύτεροι παίκτες;

«Το “καλύτερος” είναι κάτι υποκειμενικό. Στην Εθνική ομάδα αυτό που ενδιαφέρει είναι η “αφρόκρεμα”. Οπότε δεν μπορείς κάποιον που είναι πολύ καλός να τον υποβαθμίσεις. Ο πολύ καλός ξεχωρίζει. Αλλά θα ήθελα να αναφερθώ και στους γονείς που ασκούν πίεση στα παιδιά τους. Από το 2007 και μετά ασχολήθηκα με τις μικρές ηλικίες. Οι γονείς ασκούν τεράστια πίεση στα παιδιά. Αρκετές φορές δημιουργούν άσχημες καταστάσεις στους αγώνες, φωνάζουν, βρίζουν, δημιουργούν ένταση. Πρέπει να καταλάβουν κάτι. Ο αθλητισμός πάνω απ’ όλα είναι υγεία. Πρώτιστο μέλημα των γονιών θα πρέπει να είναι το παιδί τους να αγαπήσει τον αθλητισμό. Από τα 1.000 παιδιά που υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε όλες τις Ακαδημίες του Νομού Πέλλας, μπορεί κανένα να μην παίξει ποδόσφαιρο ή μπορεί να παίξουν τέσσερα ή πέντε. Δεν χρειάζεται μόνο ικανότητα χρειάζεται και τύχη, χωρίς τύχη δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα στη ζωή σου. Το να πιέζει ο γονιός προς την κατεύθυνση να γίνει το παιδί του ποδοσφαιριστής, πολλές φορές λειτουργεί αντίθετα. Ας αφήσουν τα παιδιά τους να χαρούν το ποδόσφαιρο, είναι χαρά, δημιουργία για αυτόν που βρίσκεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αν πιέσεις το παιδί, θα έχεις αντίθετα αποτελέσματα. Η αξιολόγηση των παιδιών για το αν μπορούν να παίξουν ή να μην παίξουν ποδόσφαιρο γίνεται κυρίως στην ηλικία των 15 – 16 ετών, όταν έχουν διαμορφώσει το σωματότυπό τους και όταν πλέον έχουν μία ανάλογη νοητική εξέλιξη».

 

Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις αν κατά τη γνώμη σου υπάρχουν ομάδες στο Νομό μας που μπορούν να διεκδικήσουν την άνοδο στη Γ’ Εθνική.

«Έτσι όπως είναι αυτή τη στιγμή η Α1 οι ομάδες που δείχνουν να ξεχωρίζουν είναι ο Αλμωπός, ο Ν. Μυλότοπος και η Πέλλα. Από εκεί και πέρα ο Πρ. Ηλίας και ο Εδεσσαϊκός βρίσκονται στην τέταρτη – πέμπτη θέση. Ο Ν. Μυλότοπος έχει δείξει ότι είναι μια πολύ σκληρή ομάδα, είχε να χάσει 15 μήνες, είναι μια ομάδα με μέταλλο. Ο Αλμωπός μετά από ένα πολύ άσχημο ξεκίνημα και τις αναταράξεις που υπήρξαν με την παραίτηση του Βασίλη Σαμαρά και την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Βαγγέλη Ντίσιο, έχει αρχίσει να βρίσκει τα πατήματά του και αυτή τη στιγμή είναι πρώτος στη βαθμολογία μαζί με το Ν. Μυλότοπο με έναν βαθμό διαφορά από την Πέλλα. Ο Αλμωπός έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι έχει πολύ περισσότερα παιδιά στην ακαδημία του και στη δεύτερη ομάδα του, σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες. Ο Εδεσσαϊκός είναι αρκετά πίσω και δεν ξέρω αν θα μπορέσει τη φετινή χρονιά να διεκδικήσει κάτι. Η Πέλλα έχει ένα καλό υλικό, με νεαρούς ποδοσφαιριστές, έμπειρους. Ο Προφήτης Ηλίας διαθέτει αρκετούς καλούς ποδοσφαιριστές, αλλά δεν έχει το απαιτούμενο βάθος στον πάγκο και δεν ξέρω, σε περίπτωση που πάει στα μπαράζ, πως θα μπορέσουν να διαχειριστούν τα έξι παιχνίδια σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτές οι ομάδες ξεχωρίζουν κατά τη γνώμη μου, όπως και το Μάνδαλο που είδα σε κάποια παιχνίδια και είναι μία ομάδα που έχει ποιότητα και βάζει νεαρούς ποδοσφαιριστές. Η συμμετοχή στα μπαράζ θα είναι υπόθεση των πέντε ομάδων. Θεωρώ ότι σίγουρα στα πλέι όφ θα βρίσκονται ο Ν. Μυλότοπος, ο Αλμωπός και η Πέλλα και η τέταρτη θέση θα παιχτεί μεταξύ του Προφήτη Ηλία και του Εδεσσαϊκού. Μία από αυτές τις πέντε ομάδες θα διεκδικήσει τη συμμετοχή της στη Γ’ Εθνική, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι και εκεί είναι πάρα πολύ δύσκολη η κατάσταση».