ΆΠΟΨΗ: «Οι μορφωμένοι και οι... άλλοι», του Σταύρου Βαφειάδη

Γράφει ο Σταύρος Βαφειάδης

Πολλά είναι τα σχόλια που γίνονται τις τελευταίες μέρες και κυρίως μετά την ανακοίνωση των σταυρών προτίμησης των υποψηφίων του Δήμου Αλμωπίας, σχετικά με την επαγγελματική κατάρτιση των ανθρώπων που εκλέγονται Δημοτικοί Σύμβουλοι.

Τα συγκεκριμένα σχόλια, κακόβουλα κατά τη γνώμη μου, επικεντρώνονται σε άτομα τα οποία δεν έχουν τελειώσει κάποιο πανεπιστήμια, αλλά είναι αγρότες ή κτηνοτρόφοι ή υλοτόμοι ή οτιδήποτε άλλο. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι κατακρίνονται για το επάγγελμά τους, χωρίς βέβαια να σημειώνεται ποια είναι η δράση τους ή η προσφορά τους πριν ασχοληθούν με την τοπική αυτοδιοίκηση. Κάποιοι απ’ αυτούς συμμετείχαν και πολύ πριν τις εκλογές στα τοπικά δρώμενα της περιοχής τους. Αυτό βέβαια δεν αφορά αυτούς που σχολιάζουν με μεγάλη ευκολία.

Λες κι αν κάποιος είναι αγρότης ή κτηνοτρόφος δεν είναι χρήσιμος σε έναν Δήμο στον οποίο η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων του ασχολείται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Δυστυχώς, έχουμε μάθει να κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα, χωρίς αναστολές και χωρίς πρώτα να σκεφτόμαστε τι λέμε.

Αυτό που θέλω να μεταφέρω με όλα τα παραπάνω, είναι η γνώμη μου πως όσο χρήσιμοι είναι σε ένα Δημοτικό Συμβούλιο οι πτυχιούχοι, άλλο τόσο είναι χρήσιμοι και οι άνθρωποι που ασχολούνται με επαγγέλματα που δεν απαιτούν πτυχία.

Τι θέλουμε τελικά από τους τοπικούς μας άρχοντες; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να ασχοληθεί με τα κοινά του τόπου του;

Αυτά είναι κάποια ερωτήματα που θα πρέπει να μας προβληματίσουν όλους, πριν μπούμε στη διαδικασία της «ανθρωποφαγίας.

Το σίγουρο είναι, πως η μόρφωση του κάθε ανθρώπου, δεν εξαρτάται μόνο από ποιο πανεπιστήμιο αποφοίτησε.

Σταύρος Βαφειάδης