Η Αντουανέτα, ο... άκης, η στυτική δυσλειτουργία και τα κοσμήματα

Οι εξομολογήσεις του εξαδέλφου του Άκη Τσοχατζόπουλου για τα έργα και τις ημέρες της Βίκυς Σταμάτη – Αποκαλυπτικά στοιχεία και πιπεράτες διηγήσεις για τη δράση της «γυναίκας-αράχνης» που ήθελε «γκόμενο υπουργό κι όχι απλό βουλευτή»

Στοιχεία-φωτιά για το μεγάλο σκάνδαλο της μίζας στα εξοπλιστικά αλλά και γαργαλιστικές λεπτομέρειες γύρω από τις ζωές των βασικών πρωταγωνιστών της υπόθεσης αποκαλύπτονται στο βιβλίο που ετοιμάζεται να εκδώσει ο Νίκος Ζήγρας , εξάδελφος του πρώην υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου.

Στοιχεία-φωτιά για το μεγάλο σκάνδαλο της μίζας στα εξοπλιστικά περίπου οκτώ μήνες μετά την αυλαία της πρώτης μεγάλης δίκης με βασικό κατηγορούμενο τον Ακη Τσοχατζόπουλο αλλά και γαργαλιστικές λεπτομέρειες γύρω από τις ζωές των βασικών πρωταγωνιστών της υπόθεσης αποκαλύπτονται στο βιβλίο που ετοιμάζεται να εκδώσει ο Νίκος Ζήγρας και το οποίο αναμένεται να προκαλέσει αίσθηση στον δικαστικό και πολιτικό κόσμο. 

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου με τον τίτλο «...akis gate» -αποσπάσματα του οποίου εξασφάλισε και προδημοσιεύει σήμερα το «ΘΕΜΑ»- έρχονται στο φως απίστευτα σκηνικά με μαύρα εκατομμύρια που έφταναν με βαλίτσες στον άλλοτε ισχυρό υπουργό. Παράλληλα, γίνεται αναφορά σε άπληστες γυναίκες που στιγμάτισαν τη ζωή του «...άκη» και ειδικά στη δεύτερη σύζυγό του, την «άπληστη Αντουανέτα» -όπως την αποκαλεί- που «ήθελε γκόμενο υπουργό» και «σύχναζε σε χαρτορίχτρες, μέντιουμ και καφετζούδες». 

Δίνοντας στους ήρωες του βιβλίου του ψευδώνυμα, για ευνόητους λόγους, ο εξάδελφος του Ακη Τσοχατζόπουλου φέρνει στο φως άγνωστες πτυχές του μεγάλου αυτού σκανδάλου διαφθοράς και αναφέρεται στον ρόλο και τις ευθύνες κομματικών συντρόφων του «...άκη». 

Ακόμη, ο Νίκος Ζήγρας δίνει τη δική του εκδοχή για το πώς ο βασικός ήρωας του βιβλίου του έγινε υπουργός, ενώ για πρώτη φορά αποκαλύπτει με λεπτομέρειες τη δράση ενός άγνωστου κυκλώματος τραπεζιτών που νομιμοποιούσε, όπως υποστηρίζει, τις μίζες που δίνονταν για την υπογραφή συγκεκριμένων εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Ο «...άκης» και η νεαρή αράχνη, η Αντουανέτα

Στο βιβλίο του ο Νίκος Ζήγρας, περιγράφει με γαργαλιστικές λεπτομέρειες πτυχές της προσωπικής ζωής του «...άκη», ο οποίος ενώ είναι παντρεμένος «με την Αγκελα» στη ζωή του μπαίνει «μια νεαρή αράχνη, η Αντουανέτα».

Γράφει ο Νίκος Ζήγρας: «Ο φόρτος των καθηκόντων του ...άκη αυξάνεται συνεχώς, όπως και το βάρος της γυναίκας του που πλέον ξεπερνά κάθε όριο. Δεν είναι εύκολο να πει κανείς ποιο από τα δύο συντελεί περισσότερο στη στυτική δυσλειτουργία του …άκη. Αν λάβουμε όμως υπ’ όψιν μας πως ο ανδρισμός του θα ξαναθεριέψει πέντε χρόνια αργότερα χάρη στην Αντουανέτα, μάλλον είναι το βάρος της Αγκελας που τον κατέστησε “ανήνορα” για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι ακόμη παντρεμένος με την Aγκελα… μια νεαρή αράχνη όμως, η Αντουανέτα, καταφέρνει να του γίνει απαραίτητη για το υπόλοιπο της ζωής του… O …άκης βρίσκει το πλάσμα για να μοιραστεί την πώρωσή του για το χρήμα... την πολυτέλεια και την επίδειξη… βρίσκει έναν προορισμό για τις μίζες του… βρίσκει στη ζωή του δύο χέρια για να δίνει τις δεσμίδες των χρημάτων».

Η Αντουανέτα συχνάζει σε χαρτορίχτες, μέντιουμ και χαρτορίχτρες

Και συνεχίζει ο Νίκος Ζήγρας: «Ο …άκης δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στην Αντουανέτα, τη γυναίκα αράχνη, τη γυναίκα του χάους, τη γυναίκα που μπορεί ν’ απορρυθμίσει τα πάντα και να ξεπεράσει κάθε όριο. Υποκύπτει στο πεπρωμένο του και μεταμορφώνεται σε μια αρσενική πεταλούδα που φτερουγίζει στα άνθη των απολαύσεων. Οι φίλες της Αγκελας προσπαθούν να την πείσουν πως έκαναν μάγια στον άντρα της, έχοντας ακούσει τις φήμες που ήθελαν την Αντουανέτα να συχνάζει σε χαρτορίχτρες, μέντιουμ και καφετζούδες… πως είχε ρίξει στον …άκη το φοβερό ξόρκι της Πασιφάης στον Μίνωα, να εκσπερματώνει σκορπιούς και φίδια αν πήγαινε με άλλες γυναίκες».

«Στα όρια της πορνείας» η Αντουανέτα

Με γλαφυρό ύφος, ο Νίκος Ζήγρας, περιγράφει την «απληστία», όπως λέει, της Αντουανέτας αλλά και την αδυναμία του ...άκη να εκτονωθεί ψυχικά. Αναφέρει:

«Οι φίλες της Αγκελας δεν έχουν την οξυδέρκεια να διαγνώσουν πως η Αντουανέτα είναι απλά μια γεμάτη αδυναμίες και ανασφάλειες ύπαρξη, που κινιόταν στα όρια της πορνείας, ψάχνοντας κάποιον πλούσιο να της χαρίσει ανούσιες απολαύσεις. Ο …άκης, όμως, έχοντας εμβαθύνει στα ψυχολογικά προβλήματα της ερωμένης του, θέλοντας να την προστατεύσει από τον εαυτό της και τις νευρασθενικές της τάσεις, ίσως και να την εντυπωσιάσει, της νοικιάζει ένα διαμέρισμα στο Φάληρο και τη στέλνει στην Αγγλία για να εντρυφήσει στην αγγλική γλώσσα και τους καλούς τρόπους της υψηλής κοινωνίας. Το δράμα όμως του ...άκη είναι ότι ούτε στο μυθικό αυτό μέρος μπορεί να εκτονωθεί ψυχικά, αφού, όλως συμπτωματικά, συναντά πολλούς προμηθευτές εξοπλιστικών συστημάτων, αλλά και φίλους του που έχει μπλέξει στην οργάνωση, ενοχλητικούς ανθρώπους δηλαδή που του προσθέτουν βαλίτσες με μετρητά - σαν να μην έφταναν του ανθρώπου οι δεκάδες βαλίτσες της Αντουανέτας. Η Αντουανέτα παίζει τον ρόλο της οικοδέσποινας σε αυτές τις συναντήσεις, προκαλώντας τα κρυφά γέλια των αδίστακτων εμπόρων όπλων για την οξφορδιανή προφορά και τους βικτωριανούς τρόπους της, γέλια κρυφά που δεν πτοούν τον …άκη».

«Η Αντουανέτα θέλει γκόμενο υπουργό» -Τα κλεμμένα λεφτά

Ο Νίκος Ζήγρας περιγράφει την «Αντουανέτα» ως μια αχόρταγη και άπληστη γυναίκα, γεγονός που αρχίζει να προκαλεί την ανησυχία προσώπων από το περιβάλλον του «...άκη». «Η Αντουανέτα είναι αχόρταγη στις αγορές της απ’ όπου κι αν περνά. Δεν έχει καμία απολύτως συναίσθηση του χρήματος. Ακόμα και για έναν καφέ που πίνει σε μια καφετέρια αφήνει φιλοδώρημα 100 ευρώ. Σπαταλάει γιατί γνωρίζει ότι τα λεφτά δεν είναι δικά της. Ξένα είναι και έρχονται εύκολα. Γιατί να μη φύγουν εύκολα; Τι κι αν είναι κλεμμένα τα λεφτά; Δεν την ενδιαφέρει καθόλου. Μόνο η καλοπέραση την ενδιαφέρει. Αρχίζει τις “επενδύσεις” σε ακριβά κοσμήματα, τα οποία τα πληρώνει η ίδια μόνο μετρητοίς.

Στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο Παρίσι, στην Ιταλία και στην Ελβετία οι κοσμηματοπώλες τρέχουν να της επιδείξουν ό,τι ακριβότερο έχουν αδειάζοντας μπροστά της τις βιτρίνες των μαγαζιών τους. Είναι η πρώτη φορά που κάποιοι από το περιβάλλον του διατυπώνουν τον φόβο πως θα καταστραφούν εξαιτίας των ατασθαλιών του, αφού έως τότε όλοι εκτελούσαν τυφλά τις όποιες εντολές του. Η Αντουανέτα, όμως, θέλει γκόμενο υπουργό και όχι απλό βουλευτή, οπότε τον πιέζει να ικετεύσει τον πρωθυπουργό για μια υπουργική θέση, την οποία αποκτά τελικά, με αντάλλαγμα μια θερμή δημόσια δήλωση υποστήριξης του πρωθυπουργού».

Σε ό,τι αφορά τα στελέχη του κόμματος, ο Νίκος Ζήγρας υποστηρίζει πως «οι περισσότεροι βουλευτές του γνωρίζουν πολύ καλά πως ο …άκης τα παίρνει από παντού και απ’ όλους». Γι’ αυτό, όπως επισημαίνει, «όταν χρειάζονται οικονομική βοήθεια πάντα πηγαίνουν σε αυτόν, που δεν τους χαλά ποτέ το χατίρι γιατί θέλει να τους έχει στο χέρι και να τους καθοδηγεί όταν επιθυμεί να περάσει κάτι στο κόμμα ή την κοινοβουλευτική ομάδα».

Πηγή Πρώτο Θέμα