«Δεν μ΄αγαπά πια»... Τι να κάνεις όταν σε θεωρεί δεδομένη!

Κείμενο του Σάββα Σιδέρη. Διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο Δυναμικός Τρόπος Ζωής!

Μετά το γάμο, σε πολλά ζευγάρια, επειδή ο καθένας θεωρεί τον άλλον δεδομένο, συμβαίνει να τελματώνει η σχέση, επειδή σταματά το ερωτικό παιχνίδι, η έκπληξη, η αγάπη και η τρυφερότητα.

Τότε ζουν μέσα σε ένα βαρετό "πρέπει" που έχει σαν φυσική συνέ­πεια να αρχίζουν οι γκρίνιες και οι διαφωνίες.

Γι’ αυτό σκέψου:

- Την εμπειρία του γάμου τη βιώνω σαν ένα μοίρασμα της χαράς της ζωής ή σαν ένα βαρετό πρέπει;

Το ζευγάρι συνήθως διαφωνεί για τρίτους και γκρινιάζει, επειδή κάποιος από τους δύο δεν δίνει στον άλλον αυτό που θέλει.

Η γιαγιά μου, όταν είχε διάθεση για εξομολογήσεις, μου έλεγε πολλές ιστορίες από την προσωπική της ζωή.

Για το πώς αντιμετώπιζε τις διαφωνίες και τη γκρίνια του παππού, μου έλεγε ότι εφάρμοζε την παρακάτω συνταγή: "Τον έκανα ένα ζε­στό μπάνιο. Ύστερα τον παρέσερνα σε μια μοναδική ερωτική πανδαι­σία. Μετά από αυτό είχε ξεχάσει γιατί γκρίνιαζε ή τι τον ενοχλούσε και ήταν όλο γλύκες".

Το πρώτο βήμα για να αλλάξει και να εκτονωθεί η πολεμική ατμό­σφαιρα που πάει να δημιουργηθεί, ανάμεσα στο ζευγάρι, αλλά και σε κάθε σχέση, το κάνει ο πιο έξυπνος. Στην προκειμένη περίπτωση το έκανε η γιαγιά μου.

Σε παρόμοια περίπτωση σκέψου:

- Θα παρασυρθώ στην αντιπαράθεση και στις γκρίνιες ή θα χρη­σιμοποιήσω την εξυπνάδα μου, για να αλλάξω την ατμόσφαι­ρα από δυσάρεστη σε ευχάριστη;

Μερικές παλιές απλές συνταγές είναι αποτελεσματικές. Δοκίμασε τη συνταγή της γιαγιάς μου σε ανάλογες περιπτώσεις. Ίσως η παλιά αυτή πετυχημένη συνταγή να φέρει αρμονία can συμβίωσή σου, με τον/ την σύζυγο ή σύντροφο, όπως έχει φέρει σε πολλά ζευγάρια που υιοθετούν τον Χρυσό Κανόνα "θέλω να σου κάνω έρωτα όχι πόλεμο".

Σκέψου, λοιπόν:

- Ερωτεύτηκα και παντρεύτηκα για να κάνω έρωτα ή για να κά­νω πόλεμο;

Ένα ζευγάρι, που είναι σαράντα πέντε χρόνια παντρεμένο και ευ­τυχισμένο, μου έδωσε την παρακάτω επιτυχημένη συνταγή τους:

Αγαπάμε και θαυμάζουμε ο ένας τον άλλον, όχι μόνο σαν σύ­ντροφο αλλά και σαν άνθρωπο.

Σεβόμαστε ο ένας του άλλου την ατομικότητα, την προσωπικό­τητα και τις δραστηριότητες που αντλούμε χαρά απ' αυτές. Εκδηλώνουμε τα τρυφερά μας αισθήματα σε κάθε ευκαιρία. Αισθανόμαστε ωραία ο ένας στην παρουσία του άλλου, είτε μι­λάμε είτε ασχολούμαστε σιωπηλά ο καθένας με τα δικά του εν­διαφέροντα.

Υπάρχει μεταξύ μας χημεία και αφήνουμε τη φαντασία μας να μας δίνει ιδέες να κάνουμε καινούρια πράγματα στον έρωτα. Μετά απ' όλ’ αυτά σκέψου:

- Ποιες ανάγκες θέλει να του/ της καλύψω ο/ η σύζυγος ή σύ­ντροφός μου;

- Ποια είναι τα ταλέντα και οι δεξιοτεχνίες που έχει και θέλει να του/ της προσφέρω την υποστήριξή μου;

Σκέψου επίσης:

- Σ’ αυτό το γάμο, σ’ αυτή τη σχέση, τι ρόλο παίζω; Του μπαμπά, της μαμάς, του ιππότη, του θύματος, του δούλου, του ανακρι­τή, του δικαστή, του κατηγορούμενου, του κατήγορου, του βιαστή του βιαζόμενου;

Σε κάθε σου σχέση, συνεχώς, να αναρωτιέσαι:

- Αυτή η σχέση με κάνει ευτυχισμένο/ ευτυχισμένη;

- Κάνει και τον άλλο ευτυχισμένο/ ευτυχισμένη;

- Του/ της προσφέρω χαρά και ευτυχία;

Μου δίνει χαρά και ευτυχία;

Αν πριν παντρευτείς το συγκεκριμένο πρόσωπο σκεφτείς συνειδη­τά και ξεκαθαρίσεις μέσα σου για ποιο λόγο θέλεις να παντρευτείς και απαντήσεις τίμια και συνειδητά σε όλες τις παραπάνω ερωτήσεις, τό­τε ή δεν θα παντρευτείς ή θα ζήσεις έναν ευτυχισμένο γάμο.

Κείμενο του Σάββα Σιδέρη. Διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο Δυναμικός Τρόπος Ζωής