Θεοδώρα Τζάκρη: «Οι πολιτικές εξελίξεις μέσα στο 2014 είναι νομίζω αναπόφευκτες»

"Η πραγματική κοινοβουλευτική δύναμη της Κυβέρνησης σήμερα είναι, κατά την δική μου εκτίμηση, μικρότερη ακόμα και από αυτή των 150 βουλευτών"

Συνέντευξη της Βουλευτή Πέλλας Θεοδώρα Τζάκρη στο «Χωνί» της Κυριακής 10-08-2014:

Κυρία Τζάκρη, ο Αντώνης Σαμαράς επιμένει ότι μπορεί να εξασφαλίσει 180 βουλευτές για την Προεδρική εκλογή, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση και τι στάση θα κρατήσετε εσείς προσωπικά;

Η δική μου στάση είναι γνωστή εδώ και πολύ καιρό, αν θέλετε από τότε κιόλας που υπερψήφισα την πρόταση μομφής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Συνεπώς δεν νομίζω ότι υφίσταται έστω και η παραμικρή απορία για την στάση που θα κρατήσω. Από την άλλη θεωρώ πως ο κύριος Σαμαράς και η συγκυβέρνηση δεν έχουν την παραμικρή πιθανότητα να καταφέρουν να συγκεντρώσουν τους 180 βουλευτές. Η πραγματική κοινοβουλευτική δύναμη της Κυβέρνησης σήμερα είναι, κατά την δική μου εκτίμηση, μικρότερη ακόμα και από αυτή των 150 βουλευτών, τουλάχιστον σε ορισμένα κρίσιμα νομοσχέδια. Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε και από την σπουδή τους να κλείσουν την Βουλή, ώστε να μπορούν να αλλάζουν τους διαφωνούντες βουλευτές στα θερινά τμήματα.

Και στην περίπτωση της «μικρής ΔΕΗ» και στον αιγιαλό, θα μπορούσε κάποιος να διακρίνει μια νέο-σχηματιζόμενη ευρεία αντιμνημονιακή πλατφόρμα συνεννόησης μεταξύ κομμάτων και ανεξάρτητων βουλευτών. Πως σχολιάζετε το παραπάνω; Πιστεύετε ότι θα μπορούσε να προχωρήσει μια τέτοια συνεργασία αντιμνημονιακών;

Αυτή η συνεργασία στην οποία αναφέρεστε είναι υπαρκτή και προέκυψε με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ που επιδίωξε να πετύχει ευρύτερες συνεργασίες και συνέργιες εάν θέλετε στο πολιτικό σύστημα και στην κοινωνία. Δεν θα το έλεγα απλώς ένα αντιμνημονιακό μέτωπο, διότι η λέξη αντιμνημόνιο συμβολίζει την πολεμική αντίδραση απέναντι σε κάτι πραγματικά κακό, αλλά δεν έχει κάποιο θετικό περιεχόμενο η ίδια. Θα την χαρακτήριζα περισσότερο ως μια πολιτική πρωτοβουλία να αλλάξει η χώρα και η κοινωνία. Να πάμε επιτέλους πραγματικά μπροστά με προοδευτικό πρόσημο.

Το τελευταίο διάστημα, γαλάζιες διαρροές πασχίζουν να περάσουν επικοινωνιακά το μήνυμα της σταθερότητας της κυβέρνησης. Εσείς βλέπετε εκλογές μέσα στο 2014; Σε κάθε περίπτωση, ποια είναι η πρόβλεψή σας για τις πολιτικές εξελίξεις;

Οι πολιτικές εξελίξεις μέσα στο 2014 είναι νομίζω αναπόφευκτες, διότι η Κυβέρνηση παρά την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης αντιμετωπίζει πραγματικά πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα. Σ’ αυτήν την περίπτωση διαβλέπω μια συντριβή της συγκυβέρνησης και μια καθαρή λαϊκή εντολή στο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει αυτοδύναμος.

Μετά τη δημοσιοποίηση των επίσημων στοιχείων της Eurostat (δημόσιο χρέος, δημοσιονομικό και πρωτογενές έλλειμμα κ.α.) και της έκθεσης της Black Rock (η Ελλάδα πρώτη υποψήφια χώρα προς χρεοκοπία) τί έχετε να πείτε στους γαλάζιους συναδέλφους σας, που εξακολουθούν να μιλούν για success story;

Δεν χρειάζεται να τους πως τίποτα. Νομίζω ότι βλέπουν και οι ίδιοι την αλήθεια, αν και δημόσια δεν την ομολογούν. Άλλωστε αυτά που πρέπει να ακούσουν θα τα ακούσουν και από τους ίδιους τους ψηφοφόρους τους ή τους πρώην ψηφοφόρους τους. Θα πάρουν την απάντηση στις επερχόμενες εκλογές. Ούτως ή άλλως, τα στοιχεία στα οποία αναφέρεστε δεν αποτυπώνουν ούτε στο ελάχιστο την πραγματική κατάσταση έξω στην κοινωνία. Η ανεργία, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, τα διαλυτικά για τον κοινωνικό ιστό επίπεδα ανεργίας, το καταβαραθρωμένο οικογενειακό εισόδημα, οι καθημερινές οικογενειακές υποχρεώσεις που δεν καλύπτονται, η έλλειψη ρευστότητας από την αγορά, τα λουκέτα, όλα τα παραπάνω δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με ένα αφήγημα εθνικής και κοινωνικής επιτυχίας. Είναι η καταστροφή της χώρας και δεν χρειαζόμασταν ούτε την Eurostat ούτε την Black Rock για να τα δούμε.

Σύμφωνα με τους κυβερνώντες Σαμαρά και Βενιζέλο, η περίπτωση της Αργεντινής αποδεικνύει την ορθότητα του μνημονιακού μονοδρόμου της Ελλάδας. Συμφωνείτε μ' αυτή την άποψη;

Νομίζω πως αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Καταρχάς να σημειώσουμε πως η χώρα μας είναι μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής και οικονομικής οικογένειας και οι όποιες συγκρίσεις πρέπει να γίνουν με μεγάλη προσοχή. Αλλά σε κάθε περίπτωση, η Αργεντινή είναι σήμερα μια χώρα με μεγάλη ρευστότητα, με πολύ χαμηλή ανεργία, με μικρό χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ της, με συναλλαγματικά αποθέματα. Ως χώρα δεν είχε κανένα οικονομικό πρόβλημα να αποπληρώσει τους δανειστές της. Το πραγματικό πρόβλημα ήταν ότι οι δανειστές της δεν ήθελαν να αποπληρωθούν αποβλέποντας σε ευρύτερα οικονομικά και πολιτικά οφέλη. Αν λοιπόν αυτό που θέλει να πει η συγκυβέρνηση είναι «συνεργαστείτε με το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα μέχρι την καταστροφή της χώρας» ή με έναν άλλο πιο κομψό τρόπο όπως το διατυπώνει ο κύριος Βενιζέλος, «το χρέος είναι βιώσιμο», τότε πολύ καλά κάνει και προτείνει στους Έλληνες πολίτες αυτόν τον δρόμο. Στην πολιτική όμως δεν υπάρχουν ούτε μονόδρομοι ούτε αδιέξοδα. Και κανένας λαός ποτέ που υπηρέτησε τα πραγματικά του συμφέροντα δεν οδηγήθηκε στην καταστροφή. Υποφέρουν οι λαοί που πείθονται να υπηρετήσουν αλλότρια συμφέροντα, αυτά που υπηρετεί σήμερα η συγκυβέρνηση.