Μιχάλης Μαυρίδης: Έχει ο κόσμος του Εξαπλατάνου την ικανότητα και την υπομονή να στηρίξει την ομάδα σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα;

Θα γράψω δυο λόγια λοιπόν για την ομάδα που πρωταγωνίστησε φέτος στην Α1 τον Εξαπλάτανο

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους σας! Ήθελα να ξεκινήσω από την μεγαλύτερη μας ομάδα τον Αλμωπό την κουβέντα μας, αλλά δυστυχώς δεν είχε παιχνίδι αυτή την εβδομάδα και δεν έχω εικόνα της ομάδος. Το παιχνίδι κυπέλου όπως καταλαβαίνετε δεν προσφέρεται για ασφαλή συμπεράσματα.

Θα γράψω δυο λόγια λοιπόν για την ομάδα που πρωταγωνίστησε φέτος στην Α1 τον Εξαπλάτανο. Μια ομάδα που τα τελευταία δυο - τρία χρόνια έδειχνε στοιχεία ποιοτικά και είχε στο δυναμικό της πολύ καλούς παίκτες. Είχε όμως ένα μεγάλο πρόβλημα που όπως φαίνεται δεν το διαχειρίστηκαν σωστά. Η ομάδα απαρτιζόταν με παίκτες έξω από τον Εξαπλάτανο. Δεν θέλω να αναφερθώ στο παρελθόν και στα λάθη που έγιναν, διότι πέρασα από τον σύλλογο ως προπονητής και έδειξα με τον τρόπο της δουλειάς μου πως αντιμετωπίζεις ένα τέτοιο πρόβλημα.

Θέλω να επικεντρώσω την κουβέντα μας στο σήμερα. Είδα χτες το παιχνίδι του Εξαπλατάνου με την Άρνισσα και σίγουρα δεν θύμιζε σε τίποτα το παιχνίδι το πρωτάθλημα που έχουν τα παιδιά μπροστά τους. Είδα μια ομάδα με πολλούς νεαρούς παίκτες, πολλά νέα παιδιά και περισσότερους Εξαπλατανιώτες. Ειλικρινά πολύ όμορφη εικόνα για μια ερασιτεχνική ομάδα! Στο πρωτάθλημα όμως η ομάδα αυτή κατά την δική μου κρίση θα κάνει καιρό να γευτεί τη χαρά της νίκης.

Λείπουν πολλά στοιχειά από αυτά που χρειάζεται η κατηγορία. Λείπει σίγουρα η εμπειρία από τα παιδιά. Λείπει η συνοχή από την ομάδα. Λείπουν οι παίκτες που θα δώσουν το ειδικό βάρος. Ακόμα και το ταλέντο των νεαρών φαίνεται ότι είναι ακατέργαστο. Βέβαια το υπάρχον μεταγραφικό σύστημα επιτρέπει να γίνουν μεταγραφές ακόμα και εύχομαι να καλύψει τα κενά ο σύλλογος αλλά εκτιμώ ότι είναι δύσκολο.

Είμαι βέβαιος όμως ότι ο σύλλογος βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Αν καταφέρει να περάσει αυτή την μεταβατική περίοδο θα βγει νικητής σε βάθος χρόνου και θα εξασφαλίσει και τη βιωσιμότητα του συλλόγου.

Το ερώτημα όμως που θέλω να κάνω είναι το εξής:
ΕΧΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΞΑΠΛΑΤΑΝΟΥ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΝΧΕΙΡΗΜΑ;

Τέλος κλείνοντας θέλω να αναφερθώ στον φίλο και συνάδελφο τον Τσαμαρδό. Όλοι γνωρίζουν το ήθος, την προσφορά και την αγάπη για το αντικείμενο αυτού του ανθρώπου! Εύχομαι να τα καταφέρει και είμαι βέβαιος ότι το μόνο που χρειάζεται να του πιστωθεί είναι χρόνος.