Μιχάλης Μαυρίδης: Η απαξίωση του θεσμού του προπονητή

"Έχουν παρεισφρήσει στο χώρο και πολλοί παράγοντες που το μοναδικό σορτς στην ντουλάπα τους είναι από τους προσκόπους"

 
Καλησπέρα. Αυτή την εβδομάδα θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω έναν προβληματισμό μου που έχει να κάνει με την ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ.
 
Παρατηρώ και στο επαγγελματικό και στο ερασιτεχνικό μια προχειρότητα όσον αφορά την επιλογή του προπονητή. Μιας και η στήλη αναφέρεται όμως περισσότερο στον ερασιτεχνικό χώρο θα περιοριστώ σ’ αυτόν.
 
Το πρόβλημα νομίζω έχει να κάνει πρωτίστως με το οικονομικό. Μη έχοντας πόρους οι παράγοντες οικονομικούς και στην προσπάθεια να λειτουργήσουν τον σύλλογο καταφεύγουν σε λύσεις ανάγκης με αποτέλεσμα να καταστρατηγούνται στοιχειώδης κανόνες του αθλήματος.

Ένας άλλος λόγος είναι τα κριτήρια. Έχουν οι παράγοντες την γνώση να κρίνουν έναν προπονητή; Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διακρίνουν έναν προπονητή; Νομίζω ότι δυστυχώς ο μέσος παράγοντας δεν έχει την δυνατότητα να κρίνει έναν προπονητή σωστά. Κυρίως σκέφτεται και λειτούργει βιωματικά. Δηλαδή με βάση τις εμπειρίες που είχε ο ίδιος αν έπαιξε ποδόσφαιρο.
 
Κάτι το οποίο είναι απόλυτα λανθασμένο μιας και το ποδόσφαιρο παρουσιάζει ραγδαίες αλλαγές. Επίσης έχουν παρεισφρήσει στο χώρο και πολλοί παράγοντες που το μοναδικό σορτς στην ντουλάπα τους είναι από τους προσκόπους... Άνθρωποι που δεν έπαιξαν ποδόσφαιρο και πολλές φορές μπαίνουν στον χώρο με κίνητρα όπως η προβολή τους, πολιτικά, μικροσυμφέροντα κτλ.
 
Επίσης το κυριότερο πρόβλημα που έχει ο Έλληνας φίλαθλος, παράγοντας, γονέας αθλητή είναι το ότι δεν αρέσκεται στο να ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ, αλλά στο να ΚΡΙΝΕΙ… Αυτό λοιπόν που κάνει τον παράγοντα ουσιαστικά αδύνατο στην κρίση είναι η ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ που μας χαρακτηρίζει όλους.
 
Τώρα όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας προπονητής νομίζω ότι είναι κατά κύριο λόγο τα παρακάτω.
 
Πρώτα απ’ όλα ΗΘΟΣ. Γιατί στο ερασιτεχνικό έχουμε να κάνουμε με νεαρά παιδιά και πολλές φορές ιδίως στις μαθησιακές ηλικίες η σχέση προπονητή-παίκτη μπορεί να αγγίξει τα όρια της μορφής οιδιπόδειου συμπλέγματος. Κατόπιν ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ. Το ποδόσφαιρο έχει φτάσει σε επίπεδο επιστήμης πλέον. Απαιτείται γνώση και διαρκής παρακολούθηση των τάσεων και των εξελίξεων που παρουσιάζονται. Σε κάθε αντικείμενο η τεχνογνωσία αλλάζει περίπου επτά τις εκατό κάθε χρόνο. Φανταστείτε λοιπόν ότι το ποδόσφαιρο μόνο στα τελευταία χρόνια τι αλλαγές έχει και πόσο εύκολο είναι να εκτροχιαστείς αν δεν παρακολουθείς την εξέλιξη. Πρέπει επίσης να έχεις το χαρακτηριστικό της μεταδοτικότητας. Δεν αρκεί η γνώση αν δεν μπορείς να την μεταφέρεις.
 
Δυστυχώς είναι πολλά αυτά που πρέπει να γράψουμε για να εξαντλήσουμε το θέμα και δεν μπορώ να τα αναπτύξω μέσα από μια στήλη. Αυτό που με προβληματίζει όμως πιο πολύ είναι ότι γεμίσαμε με ανθρώπους που αυτό που τους καθιστά απόλυτα επικίνδυνους δεν είναι το ότι δεν ξέρουν αλλά το ότι ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ...