Ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση η λαοθάλασσα της Θεσσαλονίκης για το Σκοπιανό

Η τεράστια συμμετοχή στο συλλαλητήριο αποκτά ιδιαίτερη πολιτική και διπλωματική σημασία, έπειτα και από τις προκλητικές δηλώσεις Νίμιτς, που αποκάλεσε «Μακεδόνες» τους Σκοπιανούς

Σε καθοριστικό παράγοντα για την έκβαση των διαβουλεύσεων, που γίνονται αυτή την περίοδο για το Σκοπιανό, αναδεικνύεται, κατά τα φαινόμενα και παρά τις αντίθετες προσδοκίες της κυβέρνησης, η αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας σε έναν ιστορικό εθνικό συμβιβασμό και την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στους γείτονες.

Η σθεναρή αντίσταση της πλειοψηφίας των πολιτών σε μια επώδυνη συμφωνία εκφράστηκε πλέον και με το μεγάλο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, επιβεβαιώνοντας τα δημοσκοπικά ευρήματα των τελευταίων εβδομάδων, με τα οποία φαινόταν ότι η κοινή γνώμη δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί την παραχώρηση του όρου «Μακεδονία».

Η τεράστια συμμετοχή στο συλλαλητήριο αποκτά ιδιαίτερη πολιτική και διπλωματική σημασία. Και αυτό, γιατί επιχειρήθηκε να περιοριστεί η συμμετοχή, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την ηγεσία της Εκκλησίας, ενώ αμήχανα ήταν και κόμματα της αντιπολίτευσης, απέναντι στη λαϊκή κινητοποίηση. Το πλήθος κόσμου που συγκεντρώθηκε, πέρα από κομματικές γραμμές, στέλνει έτσι ένα σαφές μήνυμα ότι δεν πρέπει να αγνοηθεί η ελληνική κοινωνία στη διπλωματική σκακιέρα και το πολιτικό παιχνίδι που έχει στηθεί.

Η κυβέρνηση είχε αντιληφθεί προ ημερών ότι η κοινή γνώμη δεν είναι έτοιμη να δεχθεί, και στο μείζον εθνικό θέμα της Μακεδονίας, μία υποχώρηση και γι' αυτό ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να συναντηθεί με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Από τη συνάντηση εκπέμφθηκε το μήνυμα ότι ο κόσμος δεν πρέπει να πάει στα συλλαλητήρια -ένα μήνυμα, όμως, που έπεσε στο κενό με εκκωφαντικό τρόπο.

Πολιτικοί αναλυτές αναρωτιούνται τώρα τι θα συνέβαινε εάν η Εκκλησία απλώς δεν έπαιρνε θέση κατά των συλλαλητηρίων -ούτε καν να αφήσει τους πολίτες να επιλέξουν ελεύθερα. Και κυρίως, αναρωτιούνται επιπλέον τι θα συμβεί σε επόμενα συλλαλητήρια, που σίγουρα θα γίνουν και ειδικά εάν συνεχιστούν οι προκλήσεις τόσο της γειτονικής χώρας όσο και του ίδιου του μεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών Μάθιου Νίμιτς, ο οποίος αποκαλεί ανερυθρίαστα τους Σκοπιανούς «Μακεδόνες».

Και βεβαίως εάν αποδειχθεί από τις επαφές που θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας με την άλλη πλευρά, καθώς προετοιμάζεται να δει τον Σκοπιανό πρωθυπουργό Ζάεφ σε λίγες ημέρες στο Νταβός, ότι είναι δεδομένη η χρήση του όρου «Μακεδονία» από τη γειτονική χώρα.

Άλλωστε, ο κ. Τσίπρας δηλώνει σήμερα σε συνέντευξή του ότι «δεν είναι παράλογο να εμπεριέχεται ο όρος "Μακεδονία" σε μία σύνθετη ονομασία, είτε με γεωγραφικό είτε με χρονικό προσδιορισμό, έναντι όλων, έτσι ώστε να γίνεται απολύτως σαφές ότι κανείς δεν διεκδικεί εδάφη ή ιστορία άλλων λαών».

Το λαϊκό ρεύμα που αναπτύσσεται όμως μπορεί πλέον να εξελιχθεί σε κρίσιμο διαμορφωτή των εξελίξεων. Θεωρείται για παράδειγμα ακόμη πιο δύσκολο τώρα να αλλάξουν στάση οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, οι οποίοι έχουν διαμηνύσει ότι δεν θα ψηφίσουν συμφωνία για παραχώρηση του όρου «Μακεδονία» στα Σκόπια.

Αλλά και άλλα κόμματα, όπως η ΝΔ, που τηρεί προσεκτική και ήπια στάση, είναι πιθανό πλέον να «καβαλήσουν» το «μακεδονικό» ρεύμα, που αναπτύσσεται και να απομονώσουν πλήρως την κυβέρνηση. Με ένα παλλαϊκό κίνημα κόντρα σε οποιαδήποτε υποχώρηση για το όνομα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδεχθεί οποιαδήποτε συμφωνία και η κεντροαριστερά, που γενικά δεν απορρίπτει μία σύνθετη ονομασία άλλωστε.

Σε κάθε περίπτωση καθίσταται περίπου αδύνατη μία ενιαία γραμμή των πολιτικών δυνάμεων, έτσι όπως θα την ήθελε το Μέγαρο Μαξίμου, για να επιλύσει το Σκοπιανό, που τόσο πολύ επιδιώκει ο κ. Τσίπρας μετά τη σχετική πίεση του αμερικανικού παράγοντα.