Στις 6 Φεβρουαρίου 2015 ο φοιτητής της Γαλακτοκομικής Σχολής Βαγγέλης Γιακουμάκης φεύγει από το δωμάτιο της εστίας όπου έμενε, αφήνοντας πίσω του προσωπικά του αντικείμενα.
Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάνε οι έρευνες για τον εντοπισμό του και με εντολή εισαγγελέα εκδίδεται Silver Alert.
«Τον έπαιρνα τηλέφωνο όλο το απόγευμα και δεν το σήκωνε. Αρχίσαμε να ανησυχούμε και πήραμε τους φίλους του μήπως ξέρανε κάτι. Ο συγκάτοικός του τον είδε τελευταίος [...] Μου περνάει από το μυαλό ότι δεν είναι αυτοκτονία. Τα στοιχεία που έχουμε μιλούν για προβλήματα στη σχολή. Είχαν αλλοιωθεί πολλά στοιχεία γύρω από το μέρος όπου βρέθηκε. Και ο καιρός ήταν πολύ κακός» είχε πει η μητέρα του Μαρία σε τηλεοπτική εκπομπή.
Στις 15 Μαρτίου ένα ζευγάρι εντοπίζει ένα πτώμα σε προχωρημένη σήψη 800 μέτρα από τη Γαλακτοκομική Σχολή και λίγα λεπτά αργότερα επιβεβαιώνεται από τον ιατροδικαστή ότι το πτώμα ανήκει στον άτυχο Βαγγέλη.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά αρχίζει να ξετυλίγεται μια απίστευτη ιστορία bullying κατά του φοιτητή, με ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια, προσβολές και καψόνια.
Αυτή την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου ξεκινά η δίκη των εννέα κατηγορουμένων ηλικίας 21 έως 25 ετών, μετά την παραπομπή τους στο Μονοµελές Πλημμελειοδικείο Ιωαννίνων για «επικίνδυνη σωματική βλάβη από κοινού και κατά µόνας, κατ’ εξακολούθηση».
Τον Ιούνιο του 2016 παραπέμφθηκε σε δίκη ο πρώην υπουργός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Χρήστος Μαρκογιαννάκης, κατηγορούμενος για ηθική αυτουργία σε παράβαση καθήκοντος, καθώς φαίνεται πως είχε παρέμβει στη διοίκηση της Σχολής ζητώντας να μην αποβληθεί οι Κρητικοί φοιτητές που εμπλέκονταν στην υπόθεση.
Τελικά το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Ιωαννίνων απάλλαξε από τις κατηγορίες τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη καθώς και την υπεύθυνη της εστίας.
Ο διευθυντής της Γαλακτοκομικής Σχολής καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση με τριετή αναστολή για παράβαση καθήκοντος και μετά από έφεση που κατέθεσε του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με τριετή αναστολή.
Οι κάτοικοι των Ιωαννίνων δεν ξεχνούν τον Βαγγέλη Γιακουμάκη και σήμερα, στη μαύρη επέτειο της εξαφάνισής του, έβαλαν φωτογραφίες του και κεριά στο σημείο που είχε βρεθεί νεκρός.
τι να πει κανεις για αυτο το παιδι. δεν μπορω ουτε να ακουσω γιατι κλαιω. τι παιδια μεγάλωσαν αυτοι οι γονεις και του εκαναν τα καψονια. να ηταν τα παιδια τους θα ηθελαν
ΑπάντησηΔιαγραφή