 |
| Καλό παράδεισο αγαπητέ μας Δημητρό |
Με πολλή θλίψη και πόνο πληροφορηθήκαμε, εδώ στους Αντίποδες, τη μακρινή Βόρεια Αυστραλία, ότι ο Δημήτρης Πούλος, κάτοικος Πιπεριάς, κατέληξε το περασμένο Σάββατο, μετά από άνιση πάλη που έδωσε τα τελευταία χρόνια.
Σε εμάς στο Ντάργουιν είναι γνωστός αφενός λόγω του ότι επισκέφθηκε εδώ τον αδερφό του Ευστράτιο Πούλο και την Αγγελική Πούλου, και αφετέρου λόγω του ότι από το 2009 που το πρόγραμμα του πανεπιστημίου μας επισκέφτεται την Πιπεριά και τη Μακεδονία μας, ο Δημητρός μάς άνοιξε δρόμους και έδωσε στα ταξίδια μας από τότε την καρδιά του και ό,τι αυτή μετέφερε από τις προγονικές εστίες.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα του πανεπιστημίου Charles Darwin είχε την τύχη και τη χαρά να γνωρίσει τον γνωστό σε όλους μας «Δημητρό», αυτόν τον άξιο γόνο μικρασιατικής οικογένειας που έφερε από τις αλησμόνητες πατρίδες όλες τις αξίες που οικοδόμησαν τη ζωή των Ελλήνων στη μητρόπολη πατρίδα. Έφερε μαζί του την ευγένεια, την αγάπη για τη ζωή, για τη δημιουργία, για την οικογένεια, τους φίλους, τους επισκέπτες, το υψηλό αίσθημα της φιλοξενίας, και υπεράνω όλων την αγάπη προς τις ρίζες του, εκεί στους ευλογημένους και αλησμόνητους τόπους. Αγάπη προς την παράδοση και τη μεταλαμπάδευσή τους στα παιδιά, στα εγγόνια, στη νέα γενιά, ώστε η νέα τους πατρίδα να θυμίζει και να μυρίζει την πατρική εστία.
Προσωπικά είχαμε την ευκαιρία εξ αιτίας του να επισκεφτούμε όλους αυτούς τους ευλογημένους τόπους στη Μικρά Ασία και να περπατήσουμε μαζί πάνω στα βήματα των προγόνων του. Αυτό το ταξίδι θα μας μείνει αξέχαστο. Σε ευχαριστούμε αγαπητέ μας Δημητρό.
Αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια την προσωπική του περιπέτεια με γενναιότητα, ελπίδα και θάρρος. Στάθηκε όρθιος, αγωνιστής, πάντοτε με διάκριση, καλωσύνη και ευγένεια στους επισκέπτες φίλους του. Στον αγώνα του αυτό στάθηκε συνοδοιπόρος η σύζυγός του, τα παιδιά του, τα εγγόνια του, τα αδέρφια του, η μητέρα του, οι οποίοι έχουν τώρα μια μεγάλη παρακαταθήκη από το σύζυγο, πατέρα, παππού και αδελφό τους. Υπήρξαν όλοι τους μάρτυρες ενός ανθρώπου που με ζηλευτή αξιοπρέπεια, διάκριση, θάρρος και πάνω απ’ όλα ελπίδα, αγωνίστηκε, έδωσε την τελευταία μάχη του και βγήκε νικητής. Ένα παράδειγμα για όλους μας και μια εκλεκτή παρακαταθήκη για την οικογένειά του.
Καλό παράδεισο αγαπητέ μας Δημητρό.
Με εκτίμηση
Καθηγητής
Γεώργιος Φραζής
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο παραδεισο
ΑπάντησηΔιαγραφή