Η ζήλια είναι ένα αρνητικό συναίσθημα που βιώνει το παιδί , όταν επιθυμεί να έχει κάτι το οποίο μοιράζεται με κάποιον άλλον δηλαδή το αδερφάκι του.
Το παιδί λοιπόν, βιώνοντας αυτή τη συναισθηματική στέρηση αισθάνεται ότι έχει χάσει την αγάπη, την αποκλειστικότητα και την απόλυτη αφοσίωση των γονιών του και για αυτό ακριβώς αποτελεί ένα έντονο και επώδυνο συναίσθημα, στο οποίο συνυπάρχουν πολλά στοιχεία όπως ο θυμός , το αίσθημα της στέρησης την ανταγωνιστικότητα, τη λύπη και το μίσος.
Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα φυσιολογικό συναίσθημα αντίδρασης, καθώς το παιδί δε μπορεί να φανταστεί αλλά ούτε και να κατανοήσει ότι θα πρέπει να μοιράζεται την αγάπη και την προσοχή των γονιών του.
Αν όμως αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετική εμπειρία για το παιδί να δομήσει την προσωπικότητα του, να προοδεύσει και να ξεπεράσει τον εαυτό του καθώς αποτελεί μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης ενός παιδιού.
Η ζήλια μπορεί να εκφραστεί με διάφορους τρόπους από τα παιδιά, καθώς από αυτήν δε γλιτώνει κανένα παιδί της οικογένειας:
• Παλινδρόμηση (το παιδί υιοθετεί μορφές συμπεριφοράς οι οποίες είναι χαρακτηριστικές προηγούμενων ηλικιακών περιόδω)
• Ενούρηση
• Πιπίλισμα δακτύλων
• Μωρουδίστικος τρόπος ομιλίας
• Επιθετικότητα
• Προκλητική συμπεριφορά (γίνεται ανυπάκουο και δε συμμορφώνεται στους κανόνες)
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς:
• Αποφύγετε σε κάθε περίπτωση τις συγκρίσεις
• Αντιμετωπίστε το κάθε παιδί ως μοναδικό άτομο ίδιο με τα άλλα παιδιά
• Αναγνωρίστε τα μοναδικά ταλέντα του κάθε παιδιού
• Θέστε ξεκάθαρα όρια
• Αφιερώστε χρόνο στο κάθε παιδί ξεχωριστά
• Αφήστε το παιδί να εκφράσει ελεύθερα τα συναισθήματα του και ακούστε το
Η ζήλια είναι ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως θα εδραιωθεί και θα γενικευθεί ως μορφή συμπεριφοράς.
Το ήρεμο και ζεστό οικογενειακό κλίμα, η προσέγγιση των παιδιών και ο διάλογος βοηθούν πάρα πολύ τα παιδιά μας.
Παρά πολύ ωραίο άρθρο και χρήσιμο
ΑπάντησηΔιαγραφή