Διαδίκτυο: Μέσο επικοινωνίας ή μέσο απομόνωσης;

Διαβάστε το ενδιαφέρον άρθρο

Τελικά πόσο ενημερωμένοι είμαστε για αυτά; Γνωρίζουμε τις θετικές/αρνητικές επιδράσεις τους, αλλά και τους κινδύνους που κρύβει η χρήση τους;

Σκέφτηκα να γράψω αυτό το άρθρο με αφορμή μια επίσκεψη που είχα σε ένα συγγενικό μου σπίτι. Η οικογένεια έχει δύο παιδιά ηλικίας 13 ετών κορίτσι και 9 ετών αγόρι. Καθ’ όλη την διάρκεια της επίσκεψης και τα δύο παιδιά ήταν προσηλωμένα στο κινητό και τον υπολογιστή, με μια ανταλλαγή ηλεκτρονικών μέσων μεταξύ τους στο μισάωρο. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση δεν είναι το γεγονός αυτό καθαυτό διότι το συναντάμε συχνά, αλλά το ότι το κορίτσι συνομιλούσε και έπαιζε ένα παιχνίδι με μια φίλη της στο διπλανό διαμέρισμα, ακριβώς δίπλα της, ένας τοίχος τους χώριζε. Υπάρχει λέει κανόνας για τις επισκέψεις των παιδιών στα σπίτια, όσο αναφορά τις ώρες και την συχνότητα, και μάλιστα αυστηρός, αλλά κανόνας για το κινητό και τα παιχνίδια πουθενά. Γιατί λοιπόν δεν αφήνουμε τα παιδιά να βρίσκονται στα σπίτια μας; τι αποξένωση είναι αυτή που βιώνουμε; Δεν αφήνουμε ένα γειτονόπουλο να έρθει σπίτι μας να παίξει ή να συζητήσει ή να δει μια ταινία με το παιδί μας, αλλά αφήνουμε δεκάδες , μην πω εκατοντάδες, ανθρώπους να παίζουν και να συζητούν με το παιδί μας διαδικτυακά είτε τους γνωρίζει προσωπικά αυτούς τους ανθρώπους είτε όχι…

Γνωρίζουμε όμως τους κινδύνους αυτής της αποξένωσης και αυτού του «δεν γνωρίζει προσωπικά τους διαδικτυακούς φίλους που παίζει ή συνομιλεί» το παιδί μας;;;;

Η χρήση του διαδικτύου λοιπόν, τείνει στις μέρες μας να υποκαθιστά την αμεσότητα της επικοινωνίας πρόσωπο με πρόσωπο, με αποτέλεσμα να μειώνεται η θετική επίδραση της κοινωνικής προσέγγισης που διασφαλίζεται από την συνεύρεση και την αλληλεπίδραση με άλλα άτομα και έτσι καλλιεργείτε η εσωστρέφεια του παιδιού σε βάρος της κοινωνικότητας του. Έτσι η διαπροσωπική επικοινωνία εκφυλίζεται μέσα από μια διαδικασία που καταλήγει να διαμορφώνει προσωπικότητες που συνηθίζουν να αποφεύγουν να αντιμετωπίζουν τον κόσμο «πρόσωπο με πρόσωπο».

Ο σημαντικότερος όμως κίνδυνος είναι ο εθισμός στο διαδίκτυο.

Στο χώρο της ψυχοπαθολογίας ο όρος εθισμός στο διαδίκτυο αντιπροσωπεύει μία νέα μορφή διαταραχής που περιγράφει την προβληματική χρήση του διαδικτύου η οποία μοιράζεται τον ίδιο νευροβιολογικό μηχανισμό με την εξάρτηση ουσιών. Πιο απλά ο εθισμός αναφέρεται ως καταναγκαστική , υπερβολική χρήση του διαδικτύου και φέρει εκνευρισμό ή δυσθυμική συμπεριφορά όταν το άτομο στερείται την χρήση του.

Ας δούμε όμως κάποια σημάδια του εθισμού που πρέπει να προσέξουμε είτε για εμάς τους ίδιους, είτε για τα παιδιά μας.

• Αισθανόμαστε όλο και πιο ευχάριστα όση ώρα βρισκόμαστε μπροστά στον υπολογιστή, αδυνατούμε να σταματήσουμε με ευκολία την δραστηριότητα αυτή και αναζητούμε όλο και περισσότερο χρόνο για το διαδίκτυο.

• Παραμελούμε την οικογένεια και τους φίλους μας, αλλάζουμε συνήθειες και μειώνουμε τις κοινωνικές επαφές, καθώς νιώθουμε κενό και εκνευρισμό όταν δεν βρισκόμαστε στο διαδίκτυο. 

• Λέμε ψέματα σχετικά με τις πραγματικές δραστηριότητες μας και αντιμετωπίζουμε προβλήματα με τις υποχρεώσεις μας στη δουλειά οι ενήλικες και στο σχολείο τα παιδιά.

• Παραμελούμε τον εαυτό μας, είτε ξεχνώντας την προσωπική μας υγιεινή, είτε αλλάζοντας τις καλές μας διατροφικές συνήθειες (παράλειψη γευμάτων, περισσότερο και πιο συχνά γρήγορο και ανθυγιεινό φαγητό).

• Διαταράσσεται ο ύπνος μας και οι συνήθειες μας, νυστάζουμε κατά την διάρκεια της ημέρας εξαιτίας της υπερβολικής και ολονύκτιας χρήσης του διαδικτύου την νύχτα, με αποτέλεσμα να μειονεκτούμε σε όλους τους τομείς σε σχέση με όσους είχαν ένα ξεκούραστο ύπνο.

Υπάρχουν και άλλα σημάδια και μειονεκτήματα της υπερβολικής χρήσης του διαδικτύου , αλλά καλύτερα ας δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να αποφύγουμε τον εθισμό και εμείς οι ίδιοι και να βοηθήσουμε τα παιδιά μας.

Αρχικά θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η έναρξη της ενασχόλησης με το διαδίκτυο θα πρέπει να γίνεται σε ηλικία γύρω στα 12 έτη του παιδιού, όπου η χρήση δεν θα ξεπερνά την μία περίπου ώρα και πάντα με γνώση και συναίνεση του γονέα ή κηδεμόνα για τις σελίδες που επισκέπτεται το παιδί (η ώρα αναφέρεται σε χρήση αλλότρια από σχολικές υποχρεώσεις, π.χ μια εργασία στο σχολείο). Το επιτρεπόμενο κατώτατο όριο για ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο και η ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτρέπεται στα 13 έτη, αλλά αυτό σχετίζεται λίγο και με την ωριμότητα του παιδιού και καλό είναι οι γονείς και οι κηδεμόνες να έχουν πλήρη επίγνωση της συναισθηματικής ωριμότητας του παιδιού τους. Και τέλος σχετικά με τα ηλικιακά όρια να πούμε ότι το ιδανικό θα ήταν η "πρώτη επαφή" με το διαδίκτυο να μην έρθει πριν από το τέταρτο έτος.

Έπειτα θα πρέπει να γνωρίσουμε και εμείς καλά τα «θέματα διαδικτύου», να αφιερώσουμε χρόνο στο διαδίκτυο μαζί με τα παιδιά μας. Να μην αφήσουμε να καταλήξει το διαδίκτυο να γίνεται «γονέας» και να μαθαίνει θέματα στο παιδί μας που θα έπρεπε να του μάθουμε εμείς, αλλά χωρίς να το απαγορεύομαι πλήρως. Καλό είναι ο υπολογιστής να τοποθετείται σε κοινόχρηστο χώρο (πχ σαλόνι), ώστε να μη δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού και να υπάρχει έλεγχος του χρόνου και της ποιότητας της χρήσης, να χρησιμοποιούνται ειδικά φίλτρα για σελίδες με ακατάλληλο περιεχόμενο για παιδιά.

Τέλος πολύ σημαντικό είναι να μάθουμε στα παιδιά και στον εαυτό μας, να μη δίνουν προσωπικές πληροφορίες πρώτα από όλα σε αγνώστους, αλλά και σε γνωστούς των γνωστών τους, σε αυτούς που λέμε «φίλους των φίλων» τους. Να μην δέχονται καν φίλους που δεν γνωρίζουν προσωπικά και δεν λένε ούτε ένα ¨γεια¨. Πρέπει να διατηρούμε πάντα και σε όλα τα ζητήματα ανοιχτή επικοινωνία με τα παιδιά μας ανεξαρτήτου ηλικίας και συγκεκριμένα στο ζήτημα του διαδικτύου να συζητούν ανοιχτά προβλήματα κατά την χρήση του(π.χ.παρενόχληση). Από μικρή ηλικία( αν έχουμε μικρά παιδιά, αν όχι ποτέ δεν είναι αργά) ενημερώνουμε τα παιδιά μας με απλά λόγια και εξηγούμε γιατί επιτρέπεται και γιατί απαγορεύεται κάτι, καλό είναι να μην πανικοβαλλόμαστε αν το παιδί ή εμείς περνάμε φάσεις κολλημένοι στο διαδίκτυο, τότε πρέπει να δούμε την συνολική εικόνα της καθημερινότητας του και την δική μας και να παραμένουμε δίπλα του για ότι χρειαστεί. Σε περιπτώσεις που δεν μπορείτε να διαχειριστείτε την εξάρτηση του από το διαδίκτυο μην διστάσετε να ζητήσετε την βοήθεια ειδικού.

Κλειδί για την σωστή χρήση του διαδικτύου είναι η ισορροπία. Ισορροπία στον διαθέσιμο χρόνο για την χρήση του διαδικτύου, ισορροπία στην ποιότητα του διαθέσιμου χρόνου, ισορροπία στα όρια που θέτεται οι γονείς και οι κηδεμόνες στα παιδιά σας, αλλά και στον ίδιο σας τον εαυτό.

Ας χαρούμε το νέο αυτό τεχνολογικό μέσο με σωματική και ψυχική υγεία, ας είμαστε μέσα στα όρια της σωστής χρήσης του διαδικτύου και να αποφύγουμε τα φαινόμενα της εξάρτησης.

Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση!

Με πραγματική αγάπη

Εγώ!

Cerca trova