 |
| Η διπροσωπία φοριέται πολύ στις μέρες μας, είναι και εύκολο καθώς αφήσαμε τις σχέσεις μας να στηρίζονται στα ηλεκτρονικά μέσα, όπου μπορούμε να υποκρινόμαστε με ευκολία |
Διπρόσωπος, κυριολεκτικά σημαίνει αυτός που έχει δύο πρόσωπα και μεταφορικά ο υποκριτής. Υπήρχε και ρωμαϊκός θεός με το όνομα Ιανός που ήταν διπρόσωπος.
Στη ζωή μου ήμουν πάντα ρομαντικός άνθρωπος! Πάντα πίστευα ότι ο διπλανός μου, είτε είναι φίλος μου, είτε είναι συνάδελφος μου, είτε σύντροφός μου έχει μόνο μια πλευρά προς τον συνάνθρωπο του, την θετική του, και την αρνητική του πλευρά την εμφάνιζε μόνο στις δυσκολίες τις προσωπικές του. Υπάρχουν όμως αυτοί οι άνθρωποι; Ή ήμουν πολύ ρομαντική εγώ και δεν έβλεπα ότι σπανίζουν στις μέρες μας; Θα ήθελα πολύ να υπάρχουν μόνο ανιδιοτελείς σχέσεις και αγάπες, αλλά υπάρχουν;
Η διπροσωπία φοριέται πολύ στις μέρες μας, είναι και εύκολο καθώς αφήσαμε τις σχέσεις μας να στηρίζονται στα ηλεκτρονικά μέσα, όπου μπορούμε να υποκρινόμαστε με ευκολία. Το προσωπείο του φίλου ή του συναδέλφου τι θα μπορούσε να σημαίνει; Μήπως σημαίνει ότι ο διπρόσωπος φίλος ή συνάδελφος μας έχει δύο πρόσωπα, ένα το πραγματικό του και ένα ακόμη, εκείνο το οποίο θα ήθελε να έχει ή εκείνο που δεν μπορεί να έχει;
Πόσο πολύ μπορεί να απογοητευτεί ένας άνθρωπος όταν γνωρίζει, εμπιστεύεται, κάνει ένα φίλο του και αργότερα αντιλαμβάνεται την διπροσωπία του;;;
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ή να προφυλαχτούμε από την διπροσωπία των ατόμων και να μην νιώθουμε αυτή την απογοήτευση;;;
Δυστυχώς, ένας τρόπος να αντιμετωπίσουμε την διπροσωπία είναι να την «πάθουμε» για να μάθουμε και να απομακρυνθούμε από το άτομο αυτό αμέσως και αναγκαστικώς. Ένας άλλος τρόπος , πιο προληπτικός θα λέγαμε, αλλά αρκετά βάναυσος (για ρομαντικούς ανθρώπους), είναι να μην εμπιστευόμαστε κανέναν έχοντας στο μυαλό μας ότι όλοι ψάχνουν και ζητούν κάτι από εμάς. Να κοιτούμε πιο βαθιά σε αυτό που γνωρίζουμε και να μην μένουμε στην επιφάνεια, με λίγα λόγια να χάσουμε τον αυθορμητισμό μας και να μην είμαστε ρομαντικοί. Και τελικά μήπως καταλήξουμε να γίνουμε και εμείς διπρόσωποι; Άλλο να είμαστε και άλλο να δείχνουμε;;; ερωτήματα πολλά και δύσκολο να απαντηθούν με ακρίβεια, διότι ο κάθε άνθρωπος είναι «ακριβός» και όχι «ακριβής».
Εγώ ως ο αθεράπευτα ρομαντικός εαυτός μου θα έλεγα ότι… Κάθε άνθρωπος αξίζει να του δείξουμε εμπιστοσύνη που ίσως δεν πήρε από άλλους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος αξίζει να του δίνουμε την ευκαιρία να μας δείχνει τον καλό του εαυτό, δείχνοντας και εμείς τον δικό μας, να του βγάζουμε αυτό που λένε την καλύτερη του εκδοχή. Αν κάπου χάσαμε όμως τον δικό μας εαυτό, και μείναμε με το προσωπείο , να κοιτάξουμε να τον βρούμε γρήγορα γιατί κάπου τον αφήσαμε πίσω, κάποιος μας τον πήρε ή κάπου τον δώσαμε, τον προδώσαμε.
Καιρός να κοιτάξουμε, λέει κάποιος πολύ σοφά, τον άνθρωπο που θα έχουμε σε όλη μας την ζωή… τον εαυτό μας. Να μην χάσουμε ούτε δράμι από τον ρομαντισμό μας και να μην αλλοιώσουμε τους εαυτούς μας για χάρη της νέας πραγματικότητας στην καθημερινότητα μας (κρίση αξιών, κρίση ηθικής και αρχών). Να μην αλλάζουμε ως άνθρωποι, να αλλάζουμε μόνο προς το καλύτερο και να μένουμε με την συνείδηση μας καθαρή. Αλλά όλα αυτά τα λέει ο ρομαντικός εαυτός μου. Γιατί τελικά διπρόσωπος άνθρωπος είμαι και εγώ.
Ο άλλος μου εαυτός τώρα, αυτός που σκέφτεται πιο πολύ την επιβίωση μου στην τωρινή πραγματικότητα, έχει άλλη άποψη για το θέμα της διπροσωπίας. Μου δίνει συμβουλές για να την βγάζω ¨καθαρή¨ απέναντι στους διπρόσωπους , με όσο το δυνατόν λιγότερο ψυχικό κόστος. Μου λέει λοιπόν να μην κολακεύομαι εύκολα από όμορφα λόγια θαυμασμού και αγάπης γιατί διανύουμε εποχές που έπαψαν οι άλλοι να θέλουν το καλό μας, την πρόοδο μας και την ευημερία μας. Πρέπει να μην έχουμε την πεποίθηση ότι και οι άλλοι σκέφτονται καλοπροαίρετα όπως εμείς και ότι κάποιοι όσες ευκαιρίες και να έχουν να επανορθώσουν θα μας συμπεριφερθούν το ίδιο ίσως και χειρότερα. Γιατί αν αναλογιστούμε όλοι μας, πόσους ανθρώπους πιστέψαμε μα βγήκαν ψεύτες, πόσους ανθρώπους αγοράσαμε για φίλους μα πουληθήκαμε από αυτούς, πόσους βοηθήσαμε σε ότι χρειάστηκαν και δώσαμε αυτό που ήθελαν και πήραμε «καλάθι αδειανό» και ας κρατούσαμε που λένε «μικρό καλάθι», θα διαπιστώσουμε πως η ζυγαριά γέρνει εις βάρος μας, μήπως τελικά είναι πολύ αυτοί οι υποκριτές διπρόσωποι;
Σίγουρα το αίσθημα της αδικίας είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστούμε. Σίγουρα η απογοήτευση που θα βιώσουμε είναι μεγάλη. Σίγουρα θα χρειαστούμε χρόνο να το ξεπεράσουμε όταν αντιληφθούμε ότι όντως είναι αρκετοί από δαύτους. Όμως , σίγουρα δεν θα πρέπει να γίνουμε ίδιοι, όχι δεν θα γίνουμε ίδιοι, δεν θα πρέπει να κουβαλάμε άλλων «αμαρτίες», διότι αυτός που υποκρίνεται αυτός πρέπει να πάρει και την «αμαρτία». Και αν πιστεύετε σε αυτό που λέμε θεία δίκη, αυτή έχει τους δικούς της όρους, για αυτό μείνετε ρομαντικοί, αυθεντικοί, με την θετική σας αύρα να αναβλίζει, με το χαμόγελο σας να σας συντροφεύει και κάποια στιγμή ίσως έρθει και η δική τους η σειρά και συναντήσουν και εκείνη ένα διπρόσωπο «φίλο».
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση!
Με αγάπη εγώ…
Cerca trova
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
Κάτωθι των περισσοτέρων κειμένων του διαδικτυακού τόπου παρέχεται η δυνατότητα υποβολής σχολίων από τους χρήστες/ επισκέπτες. Η δυνατότητα αυτή είναι καταρχήν ελεύθερη. Ωστόσο, η συντακτική ομάδα δύναται να προβεί άμεσα και χωρίς καμία προηγούμενη ειδοποίηση ή αιτιολόγηση, στη διαγραφή οιουδήποτε σχολίου κρίνει ότι είναι εκτός του δεοντολογικού πλαισίου, των στόχων και των υπηρεσιών του διαδικτυακού τόπου, ειδικά δε εάν αυτό είναι υβριστικό, ειρωνικό, έχει στόχο να προσβάλλει τρίτο πρόσωπο ή την ιστοσελίδα.
Σε καμία περίπτωση ο διαχειριστής του διαδικτυακού τόπου δεν υιοθετεί, ενστερνίζεται, αποδέχεται ή εγγυάται την αλήθεια των προσωπικών σκέψεων, αντιλήψεων και πληροφοριών, οι οποίες εκφράζονται από τους επισκέπτες/χρήστες της ιστοσελίδας.
Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης.
Η συντακτική ομάδα του Aridaia News