Δημήτρης Ουρούμης: «Ράγισε καρδιές» ο επικήδειος λόγος στο τελευταίο «αντίο»

Ο επικήδειος λόγος που εκφώνησε η Βάσω Ρουμελή, εκ μέρους του Σ.Φ.Μ.Α. “Ο ΑΡΙΩΝ”, στην εξόδιο ακολουθία του Δημήτρη Ουρούμη:

Την Πρωτοχρονιά μιλήσαμε τελευταία φορά και μου είπες δάσκαλε πόσο πολύ σου λείψαμε και περίμενες να ξαναρχίσουμε πρόβες. Σε αγαπάμε πολύ όλοι μας σου είπα και μου απάντησες “εμ εγώ δεν σας αγαπάω; είστε η οικογένεια μου”.

Με αυτά τα λόγια σφράγισες και συναισθηματικά το μεγάλο σου έργο με τον σύλλογο Φίλων Μουσικής Αλμωπίας “Ο ΑΡΙΩΝ” και σήμανες άτυπα τον αποχαιρετισμό μας. Εσύ ήσουν η χορωδία, εσύ είσαι, και ΕΣΥ θα είσαι δάσκαλε. Όλοι είμαστε βαθιά συντετριμμένοι. Και πως να αποτυπώσεις μέσα σε τέτοια συγκίνηση λόγια για έναν τόσο μεγάλο μουσικό; για ένα τόσο σπουδαίο άνθρωπο; για τον δικό μας δάσκαλο;

Μία συνχορωδός μου είπε και το μεταφέρω αυτούσιο “Αχ αυτός ο άνθρωπος είχε την ποιότητα που ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο. Ενώ ήταν σπουδαίος δεν είχε ποτέ έπαρση...”

Με λόγια ψυχής λοιπόν θα μιλήσω δάσκαλε, ταπεινά όπως εσύ με την ποιότητα που μετάγγισες... Μέσα στην μουσική γεννήθηκες, με την μουσική πορεύτηκες, ξεδίψασες αυτόν το τόπο και τον πολιτισμό. Παντού πρωτεργάτης και ήρεμη δύναμη. Μοναχικός και συνάμα κοινωνικός, δυναμικός, ακέραιος και πάνω από όλα αληθινός. Άνθρωπος που μέσα στο αίμα σου κυλούσαν νότες και αγάπη. Έδωσες ψυχή, πήρες ψυχή.

Με επιμονή και υπομονή διεύθυνες το δικό σου τετράφωνο στερέωμα τον ΑΡΙΩΝΑ 22 χρόνια. Με ορχήστρες από μουσικούς της περιοχής διοργανώθηκαν εκδηλώσεις, αφιερώματα σε μεγάλους ποιητές και συνθέτες, χορωδιακές συναντήσεις, συμμετοχή σε εορτασμούς και επετείους και πάντα ήσουν μπροστά. Έγραψες βιβλίο με παρτιτούρες και μουσικολογικά στοιχεία για χάλκινα πνευστά παράδοση αυτού του τόπου. Άξιος συνεχιστής της παράδοσης των Ουρούμηδων, του σπουδαίου πατέρα σου. Πόσα μάθαμε, πόσα πήραμε; Πόσες μουσικές διαδρομές, επιτυχίες, χειροκροτήματα; Πόση ζεστασιά και φιλία ζήσαμε;

Δεν ήθελες προχειρότητες, ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να βγει το τέλειο. Αχ αυτός ο Ματχάουζεν, πόσο μας ταλαιπώρησε και πόσο περήφανος ένιωσες όταν τα καταφέραμε...

Έσμιξες «τους αητούς με τους αγγέλους», μαθαίνοντάς μας πως για να είσαι δυνατός, πρέπει να είσαι ευαίσθητος. Μας καλλιέργησες την ευαισθησία και μέσα από τα τραγούδια ​που μας δίδασκες μετριάσαμε τις καταιγίδες και μάθαμε πως να κρατηθούμε ακόμα κι από ένα λουλούδι. Μας αγάπησες και σε αγαπήσαμε.

Αγαπημένε μας δάσκαλε, έφυγες ξαφνικά ταπεινά και αθόρυβα μα σήμερα «βροντάει η Αλμωπία και οι δρόμοι της» με την είδηση του χαμού σου.

Αγαπημένε μας δάσκαλε, σε ευχαριστούμε για όλα. Σε ευχαριστούμε που άφησες ιστορία και που υπήρξαμε κομμάτι της. Σε ευχαριστούμε για την αγάπη σου και το ήθος σου.

Αγαπημένε μας δάσκαλε, σήμερα ζούμε την δική μας ΚΑΤΑΧΝΙΑ ενώ ο ουρανός και οι άγγελοι έχουν γιορτή που απέκτησαν άξιο μαέστρο. “Αγαπημένε μας δάσκαλε, σε αγαπάμε, είσαι η οικογένειά μας και θα σε κουβαλάμε για πάντα στην ψυχή μας μας”

ΜΕ ΤΟ ΛΥΧΝΟ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΕΒΓΗΚΕΣ

Καλό σου ταξίδι

Σ.Φ.Μ.Α. “Ο ΑΡΙΩΝ”