Πρόωρες εκλογές: Ο ρόλος που θα παίξουν τα πρόσωπα «κλειδιά» και οι πυρετώδεις προετοιμασίες

Ανάκατα είναι τα κομμάτια του πολιτικού παζλ με τον τίτλο: «πρόωρες εκλογές», καθώς εκεί που κορυφαία κυβερνητικά στελέχη επιχειρούν να το συνθέσουν φυσάει ένα ξαφνικό «πολιτικό» μπουρίνι και τα πάντα ανατρέπονται.

Όπως και να έχει στα επιτελεία όλων των κομμάτων επικρατεί «καύσωνας», καθώς εργάζονται σε πυρετώδεις ρυθμούς για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων με πρόσωπα-«κλειδιά» που θα σηματοδοτήσουν είτε το νέο και άφθαρτο, είτε θα λειτουργήσουν ως «δόλωμα» για την προσέλκυση ψηφοφόρων και από άλλα πολιτικά ρεύματα σηματοδοτώντας τη διεύρυνση. Για το λόγο αυτό μάλιστα ρίχνουν γέφυρες από τον ακαδημαϊκό μέχρι και τον καλλιτεχνικό χώρο.

Παράλληλα, βουλευτές, κομματικά στελέχη και τοπάρχες πραγματοποιούν εκδηλώσεις, τραπέζια και πάσης φύσεως μαζώξεις για να επικοινωνήσουν στους πολίτες το έργο τους από το εκάστοτε πολιτικό μετερίζι και να χαράξουν το δρόμο προς τις κάλπες με βάση το προεκλογικό πρόγραμμα που θα ορίσουν οι πολιτικοί τους αρχηγοί. Άλλωστε, τα στενά κομματικά επιτελεία αυτό τον καιρό μελετούν ενδελεχώς τις μυστικές δημοσκοπήσεις, «χτίζουν» αφήγημα και επιδίδονται σε ασκήσεις επί χάρτου για πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες επί τη βάση προγραμματικών συγκλίσεων.

Δεδομένου ότι ο μόνος που έχει στα χέρια του τη λύση του πολιτικού παζλ είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, κομβική θεωρείται η 20η Αυγούστου, η οποία σηματοδοτεί την έξοδο της χώρας μας από την ενισχυμένη εποπτεία, ένα θετικό πολιτικό momentum που θα μπορούσε να αποτελέσει το εφαλτήριο για προσφυγή σε πρόωρες κάλπες με το αίτημα για μία νέα «καθαρή εντολή».

Τα «θερινά» πολιτικά μπουρίνια

Όλες αυτές οι πολιτικές εξισώσεις έχουν πάντα και τον άγνωστο Χ, καθώς βρίσκονται υπό την αίρεση μιας ανατροπής, που μπορεί να επιφέρει στην ομαλή πορεία των πραγμάτων για παράδειγμα ο απρόβλεπτος γείτονας, ο οποίος συνεχίζει να επιδίδεται σε λεονταρισμούς, ενώ έφτασε στο πρωτοφανές σημείο να κάνει και παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας. Παράλληλα, οι καιρικές συνθήκες μεταβάλλονται απότομα εν μέσω του θέρους και υπάρχουν ημέρες – όπως η σημερινή- όπου μεγιστοποιείται το δυναμικό εκδήλωσης ακραίας συμπεριφοράς φωτιάς, λόγω των δυσμενών μετεωρολογικών συνθηκών με ισχυρούς ανέμους που ευνοούν το ξέσπασμα των πυρκαγιών. Και μπορεί η πολιτική προστασία να βρίσκεται σε διαρκή επιφυλακή, ωστόσο ουδείς γνωρίζει ποια ανεξέλεγκτη τροπή δύναται να πάρει μια φωτιά «καίγοντας» παράλληλα τα όποια εκλογικά σενάρια.

Οι «φωτιές» των εκλογικών συστημάτων

Σε μεγάλο βραχνά εξελίσσεται η απλή αναλογική κυρίως για την κυβέρνηση, καθώς στην εξίσωση του χρόνου των εκλογών συνυπολογίζονται και πρακτικά ζητήματα κυβερνησιμότητας. Ειδικά στην πρώτη κάλπη αναλυτές εκτιμούν ότι είναι πιθανό να ενεργοποιηθούν ανακλαστικά αντίδρασης των ψηφοφόρων, – η πόλωση λειτουργεί και απωθητικά -που ενδεχομένως θα τους στρέψουν σε αντισυστημικά μικρότερα κόμματα με αποτέλεσμα να συμπιεστεί το εκλογικό άθροισμα των δύο μεγαλύτερων κομμάτων ρίχνοντας στα «βράχια» την αυτοδυναμία.

Βέβαια, το αντιστάθμισμα σε αυτή την προσέγγιση έρχεται από την κινητοποίηση των ψηφοφόρων των βουλευτών, καθώς στο «κυνήγι» του σταυρού της πρώτης κάλπης είναι δεδομένο ότι θα ρίξουν όλες τις δυνάμεις τους για να κινητοποιήσουν το εκλογικό τους ακροατήριο, υπό την έννοια ότι οι δεύτερες εκλογές γίνονται με λίστα.

Πάντως, προβληματισμός επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο και για το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών μετά την πρώτη κάλπη, δεδομένου ότι αν έχει αποφασίσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, Νίκος Ανδρουλάκης να πει «ναι» σε μία υπό όρους συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πολιτικά τον συμφέρει να το πράξει άμεσα (και όχι στις δεύτερες εκλογές), δεδομένου ότι με την απλή αναλογική θα έχει εξασφαλίσει περισσότερες έδρες και συνεπώς θα διαθέτει ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί. Και μπορεί τα μεγάλα κόμματα να στρέφουν το βλέμμα προς τις δεύτερες κάλπες που θα γίνουν με ενισχυμένη αναλογική, ωστόσο τα ποσοστά που θα αποτυπώσουν τα κόμματα στις πρώτες κάλπες είναι ενδεικτικά των τάσεων που θα επικρατήσουν, καθώς δεν πρέπει να λησμονεί κανείς το παράδειγμα των πρόσφατων γαλλικών εκλογών που κατέδειξε βασικές μεταβολές στις εκλογικές συμπεριφορές που μπορούν να οδηγήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς πολιτικής αστάθειας και πολύμηνης ακυβερνησίας.