Ως εκπαιδευτικός, κάθε χρόνο στις 30 Ιανουαρίου, η γιορτή των Τριών Ιεραρχών μού δίνει την ευκαιρία να αναλογιστώ τον ρόλο της εκπαίδευσης σε έναν κόσμο όπου η φωνή των ημιμαθών φονταμενταλιστών ακούγεται δυνατότερα από ποτέ. Ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος δεν υπήρξαν μόνο θεολόγοι, αλλά φιλόσοφοι, λόγιοι και βαθιά στοχαστές που προώθησαν τη σύνθεση της κλασικής ελληνικής σκέψης με τον χριστιανισμό, αποδεικνύοντας πως η πίστη δεν αντιμάχεται τη γνώση, αλλά την εμπλουτίζει.
Σήμερα, ζούμε σε μια κοινωνία όπου η υπεραπλούστευση και ο λαϊκισμός τείνουν να επισκιάσουν την ουσιαστική μάθηση. Οι γρήγορες απαντήσεις, τα συνθήματα και οι αφορισμοί αντικαθιστούν τον δομημένο διάλογο και την κριτική σκέψη. Όμως, οι Τρεις Ιεράρχες μάς υπενθυμίζουν ότι η παιδεία είναι πολλά περισσότερα από τη στείρα μετάδοση γνώσεων. Είναι η καλλιέργεια του νου, η ανάπτυξη της αρετής και η αναζήτηση της αλήθειας.